30
“เดี๋ยว” แก้วมุกดายกมือห้ามเมื่อเห็นเขาหยิบเสื้อของเธอมาถูอย่างเอาเป็นเอาตาย
“อะไรอีกล่ะแม่คุณ นี่ฉันก็รีดผ้าให้เธอแล้วไง ยังจะเอาอะไรอีก” อเล็กซิสบ่นเสียงเอือมระอา
“ก็ไม่เอาไง ฉันแค่จะบอกว่าตอนนี้ฉันจะออกไปซื้อของ” แก้วมุกดาลอยหน้าลอยตาบอก
“ไปซื้อของ ก็ไปซิ มาบอกฉันทำซากอะไร เสียเวลาชะมัด” อเล็กซิสพ่นลมหายใจหนักๆ อย่างไม่สบอารมณ์
“ก็ฉันไม่มีคนช่วยถือของ” แก้วมุกดาบอก
“แล้ว?”
“ก็ไม่แล้วไง คุณก็แค่ต้องไปช่วยฉันถือไง” แก้วมุกดาหยักยิ้มให้อย่างคนเป็นต่อ
“ก็ไม่บอกตั้งแรก ว้าก! กล้าดียังไงใช้ให้ฉันไปถือของฮะยัยลูกเป็ด” อเล็กซิสที่เกือบรับคำต้องจำร้องโวยออกมา หลังเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าถูกใช้งานเยี่ยงทาสอีก
“เลิกถามคำถามนี้ได้แล้ว ก็เห็นๆ อยู่ว่าฉันกล้าหรือไม่กล้า” แก้วมุกดาติงเสียงเบื่อหน่าย
“เฮ้ย!” เป็นเสียงชาเกร์ที่อุทานขึ้นมา ทำให้หนุ่มสาวทั้งคู่ต้องหันไปมองพร้อมกันอย่างไม่พอใจ
“อะไ
