บทที่ 14 เสนอตัว GAVIN’ S PART ; เสียงเพลงบีทหนักและแสงไฟหลากสีสาดส่องชวนปวดหู ส่งผลให้ผมหยัดกายขึ้นจากเก้าอี้นุ่มก่อนจะหยิบซองบุหรี่ถือติดมือและเดินออกไป แต่เพียงก้าวย่างไปได้ไม่ถึงสามก้าว เสียงของเพื่อนสนิทที่เดินสวนผ่านมาก็เรียกรั้งเอาไว้พอดิบพอดี “เฮ้ย มึงจะไปไหนวะ” เป็นเสียงของไอ้เกมที่เรียกเอาไว้พร้อมกับมือของมันที่ตบเบา ๆ บริเวณไหล่ข้างขวาของผม “ออกไปสูบบุหรี่” “อย่าเพิ่งดิ กูเพิ่งไปเอาเหล้ามาแต่มึงจะหนีกูไปเนี่ยนะ” คนที่เพิ่งไปหยิบเหล้ารสแรงถึงกับนิ่วหน้ายุ่ง ตั้งแต่ย่างกรายเข้ามาในที่แห่งนี้ ไอ้เกมก็ขอตัวเดินแยกไปยังเคาน์เตอร์บาร์ โดยที่มันให้เหตุผลว่ามีเหล้าตัวเด็ดอยากให้ผมลิ้มลอง สถานบันเทิงแห่งนี้เป็นธุรกิจของพี่ชายเกม ระยะทางค่อนข้างห่างจากมหา’ลัยของผมพอสมควร แถมฐานลูกค้าก็มักจะเป็นผู้ใหญ่หรือไม่ก็พวกคนรวยกระเป๋าหนักเสียมากกว่า จุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมมาอยู่ในที่แห่งนี้มั