บทที่ 6 จีบหน่อย (2)
1112 คำ
บทที่ 6
จีบหน่อย (2)
“ไม่เป็นไรครับ โต๊ะอื่นก็ว่าง”
แป่ว!
เสียงการ้องดังอยู่ในหัวสมองก่อนที่เสียงแตกดังเพล้งจะดังขึ้นตามมาติด ๆ นอกจากคุณเนื้อคู่จะไม่ยอมนั่งลงที่โต๊ะของฉันแล้ว เจ้าตัวยังเดินผ่านไปโดยไม่ชายตามองมาที่ฉันเลยแม้แต่นิดเดียว
“สุกี้ได้แล้วหนู น้ำดื่มบริการตัวเองเลยนะลูก”
“ขอบคุณค่ะป้า” ฉันส่งยิ้มกว้างพลางยื่นมือไปรับจานสุกี้ที่เพิ่งถูกเสิร์ฟลงตรงหน้า ก่อนจะหันขวับไปมองยังไอ้หนุ่มหล่อโดนใจที่ตอนนี้กำลังก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์
การตัดสินใจอันรวดเร็วเกิดขึ้นอีกครั้ง ฉันหยัดกายขึ้นพร้อมกับการถือจานสุกี้ สองขาก็ก้าวเดินฉับ ๆ ตรงปรี่ไปยังโต๊ะของคุณเนื้อคู่ที่เขานั่งอยู่ หลังจากนั้นก็ถือวิสาสะนั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม ซึ่งการกระทำเหล่านั้นสามารถเรียกความสนใจจากเขาได้เต็มเปา
“แหะ…ขอนั่งด้วยคนสิ พี่เป็นโรคกินข้าวคนเดียวไม่ได้อะ มันเหงา มันเปล่าเปลี่ยวหัวใจ”
“แต่ผมเป็นโรคไม่ชอบนั่งกินข้าวร่วมโต๊ะกับใครครับ”
แป่ว!
เสียงอีการ้องและเสียงแตกดังเพล้งเกิดขึ้นอีกครั้ง ฉันหลับตาแน่นพลางกดข่มอารมณ์ของตัวเองให้เป็นปกติ ไม่อยากแสดงความวีนเหวี่ยงใด ๆ ออกไป เพราะกลัวว่าคนตรงหน้าจะตกใจที่ได้เห็นร่างนางมารร้ายจากตัวของฉัน
ไม่ได้ ๆ ฉันจะให้คุณเนื้อคู่เห็นสภาพน่ากลัวแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาด!
“ใจร้ายจัง ขอนั่งด้วยแป๊บเดียวเอง พี่ไม่ใช่คนกินช้า สิบนาทีก็หมดแล้วเนี่ย”
“งั้นก็รีบกินสิ” คำตอบกลับส่งมาทันควัน นอกจากคำพูดเร่งรัดแล้ว สายตาของเขายังเป็นการบีบบังคับให้ฉันรีบจัดการของกินตรงหน้าให้หมดโดยเร็วอีกด้วย
“พี่รอกินพร้อมกวินดีกว่า”
“นี่พี่ไม่ได้จะจีบผมอยู่ใช่ป้ะ”
“จีบดิ…เฮ้ย! อะไรนะ” ความปากไวไม่ทันคิดทบทวนถึงคำถามที่ส่งมา ฉันเลยเผอเรอตอบกลับไปตามที่หัวใจเรียกร้อง แต่พอสติกลับคืนก็ล่วงรู้ว่ามันไม่ทันเสียแล้ว
“พอเหอะพี่ ผมไม่ชอบ” ฉันอ้าปากค้างทำตาโตเมื่อได้ยินคำพูดของไอ้เด็กรุ่นน้องที่ตอบเหมือนกับมันเป็นเรื่องธรรมดา
ทั้ง ๆ ที่อาการของฉันมันบ่งบอกได้อย่างชัดเจนเลยว่ากำลังเงิบอย่างถึงที่สุด!
“ทำไมอะ พี่ไม่ตรงสเปคเหรอ” ไหน ๆ ก็ถูกจับได้แล้วก็ยอมเปิดปากเคลียร์กันตรง ๆ ไปเลยแล้วกัน
ฉันวางช้อนกับส้อมก่อนจะใช้มือเท้าคางและจับจดสายตามองไปยังคนฝั่งตรงข้ามอย่างเอาคำตอบ ฉันเองก็คิดว่าหน้าตาอย่างฉันก็ไม่ธรรมดา เข้าขั้นสวยและน่ารัก แถมฐานะก็คิดว่าน่าจะรวยมากระดับมหาเศรษฐี คนหย่อนบัตรคิวตามขายขนมจีบก็มีเป็นร้อย มันเลยเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันจำต้องถามหาเหตุผลจากไอ้เด็กหล่อคนนี้นี่ไงว่าทำไมถึงเลือกปฏิเสธอย่างไม่ไยดีแบบนี้
“ไม่มีเหตุผลไรเลย ผมแค่ไม่ชอบพี่”
เอามีดมาแทงยังไม่เจ็บเท่านี้เลย…
“ตอนนี้ไม่ชอบ ก็ไม่ได้แปลว่าครั้งต่อ ๆ ไปจะไม่ชอบป้ะ”
“ผมมั่นใจครับ ผมไม่ชอบพี่แน่นอน”
“ไอ้เด็กบ้า!” ฉันโพล่งขึ้นด้วยความหงุดหงิดเต็มประดา สีหน้าและท่าทางแสดงออกชัดว่าฉันกำลังไม่พอใจไอ้เด็กนี่จนถึงขั้นกล้าขึ้นเสียงใส่เลยทีเดียว
“กะเพราหมูกรอบไข่ดาวได้แล้วลูก”
“ขอบคุณครับ”
เสียงของป้าเจ้าของร้านดังแทรกขึ้นตามมาด้วยจานอาหารที่วางกั้นกลางตรงหน้า ราวกับเป็นเสียงกระดิ่งบนเวทีมวยที่ทำให้ฉันต้องถอยหลังกลับมาตั้งลำใหม่
ฉันหลับตาแน่นพลางสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ พยายามระงับข่มอารมณ์ให้อยู่ในจุดที่เยือกเย็นเป็นน้ำแข็งมากที่สุด ก่อนจะรีบกระแอมไอปรับน้ำเสียงให้เป็นหญิงสาวผู้น่ารัก ไม่ใช่คนขี้วีนอย่างที่กำลังเป็นอยู่ในตอนนี้
“งั้นพี่ขอจีบหน่อยได้ป้ะ เผื่อว่าสักวันหนึ่งน้องจะสนใจพี่อะ” หลังจากที่พื้นที่ตรงนี้มีแค่เราสองคน มันก็ทำให้ฉันรวบรวมความกล้าที่จะเอ่ยความในใจออกไปจนคนตรงหน้าชะงัก
“…”
“เฮ้ย ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้ พี่แค่ขอจีบเอง แบบว่า…กวินไม่ต้องชอบพี่ก็ได้ พี่ขอแค่ได้จีบก็พอ”
“ไม่อะ” จากที่เงียบไปชั่วครู่ เสียงเข้มก็ตอบกลับมาพร้อมกับการส่ายหน้าหวือที่บ่งบอกว่าเขาไม่เห็นด้วยกับคำพูดของฉันเลยสักนิด
“น่านะ ขอจีบหน่อย จีบแบบมีชั้นเชิง ไม่วุ่นวายให้รำคาญ ไม่เป็นไอ้บ้าตามตื๊อแน่นอนพี่สัญญา” ฉันยกนิ้วก้อยขึ้นมาทำท่าสัญญา ไม่คิดไม่ฝันเหมือนกันว่าชีวิตของไอ้ญาณินจะมีโมเมนต์ขอจีบผู้ชายด้วย
“ผมไม่…”
“อ๊ะ เกี่ยวก้อยแล้ว แปลว่าตกลงนะ” ฉันอาศัยจังหวะที่เขาเผลอ รีบใช้นิ้วก้อยของตัวเองเกี่ยวพันที่นิ้วก้อยของเขาอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก็ไกวไปมาเพื่อเป็นการตอกย้ำว่าสัญญาของเราสองคนได้เริ่มต้นขึ้น ณ บัดนี้เป็นต้นไป
“เฮ้ย อะไรวะเนี่ย”
“ไม่เคยแอบชอบใครหรือไง พี่สัญญาว่าจะจีบแบบน่ารัก ไม่ทำให้เรารำคาญแน่นอน ไว้ถ้าพี่มั่นใจแล้วว่าพี่จีบเราไม่ติดแน่ ๆ พี่สัญญาเลยว่าพี่จะเดินออกไปเอง ไม่งี่เง่าไม่ทำความรำคาญอะไรให้กับเราแน่นอน” ฉันยอมปล่อยมือออกก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นการชูสามนิ้วเพื่อเป็นการยืนยันในคำพูดของตัวเอง
“อย่ามาหาว่าผมใจร้ายแล้วกัน”
“ตอบแบบนี้แปลว่ายอมแล้วใช่ป้ะ โอเค…งั้นเริ่มแรกของการจีบก็คือการแลกไอดีกัน ขอโทรศัพท์หน่อยสิคะสุดหล่อ”
ฉันยกยิ้มอย่างพึงพอใจที่เห็นท่าทีอ่อนลงของคนตัวโต ไอ้เด็กนี่ไม่ใช่คนใจไม้ไส้ระกำ แค่เย็นชาหยิ่งผยองและน่าหมั่นไส้ก็เท่านั้นเอง
ฉันคนนี้จะเปลี่ยนให้คนหน้านิ่งอย่างเขา กลายมาเป็นไอ้เด็กดีสุดน่ารักของพี่ณินให้ได้เลยคอยดู!
- ผู้เขียน
