บทที่ 19
ผู้หญิงของเขา
“บังเอิญจัง ผมมาขับรถเล่นแถว ๆ นี้ แต่ไม่คิดเลยว่าจะบังเอิญขับชนท้ายรถณิน”
“มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญต่างหาก!” ฉันตอบกลับเสียงแข็งพลางเดินเข้าไปหาอย่างเอาเรื่อง เพราะมั่นใจว่าอุบัติเหตุครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่เป็นความตั้งใจของไมค์ต่างหาก!
การที่บอกมาขับรถเล่นแถวมหาวิทยาลัยทั้งที่ตัวเองไม่ได้อยู่แถวนี้ แถมคนที่ขับชนยังเป็นแฟนเก่าที่มีเรื่องบาดหมางจบไม่สวย แล้วแบบนี้ฉันจะโง่เชื่อได้ยังไงว่ามันคือเรื่องบังเอิญ!
“พูดแบบนี้หมายความว่าไงเหรอณิน ณินคิดว่าผมตั้งใจชนท้ายรถคุณเหรอ” เสียงเข้มเอ่ยปนขำ มุมปากหยัดโค้งเย้ยหยันที่ไม่ได้มีท่าทีสลดถึงการชนท้ายรถของฉันเลยสักนิด
“งั้นฉันขอโทรเรียกประกันเดี๋ยวแล้วกัน คุณเองก็เรียกมาด้วยล่ะ จะได้รีบเคลียร์” ฉันผ่อนลมหายใจออกมาหนัก ๆ พยายามสงบสติอารมณ์ก่อนจะเดินกลับไปหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมา หากแต่จังหวะที่กำลังหมุนตัวกลับมาเผชิ
