เราทั้งสองออกมาทานอาหารข้างนอกจะว่า อาหารก็ไม่ถูกเสียทีเดี๋ยวเพราะมันเป็นก๋วยเตี๋ยว คนละชามง่ายๆไม่ยุ่งยากอีกอย่างเร็วและประหยัดเวลา ทานอิ่ม พี่จอมทัพก็พาไปซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อเป็นพวกอาหารแห้งสำเร็จรูป ชีวิตของฉันจะมีโมเม้นหวานๆโรแมนติกสักครั้งไหม ปากบอกเรียกว่าเมีย แต่ก็ไม่ได้ปฏิบัติตัวเหมือน ที่พูดสักอย่าง ดูแล้วเหมือนจำเลยมากกว่า ที่ไปไหนไม่ได้ คอยทำตามเขาทุกอย่าง
"จะเอาอะไรเพิ่มไหม"
"ไม่ค่ะ" ในเมื่อเขาถามฉันก็ตอบแต่ตอบเพียงสั้นๆ ไม่รู้จะตอบอะไร เขาเดินไปจ่ายเงินโดยมีฉันช่วยถือของ แปลกไหมละ
เมื่อซื้อของครบทุกอย่างแล้ว เขาก็พาฉันกลับ ตอนนี้ จะเป็นเวลาเกือบสี่โมงเย็นเข้าไปแล้ว เวลาก็ชั่งเดินไวเสียจริง เมื่อมาถึงบ้านเขาก็สั่งให้ฉันเอาของเข้าไปเก็บในบ้าน หมายถึงในครัว เขาบอกว่าอยู่กันสองคนฉันก็ต้องเป็นแม่บ้านให้เขา ถามว่าฉันพอใจไหม ตอบเลยว่าไม่ ไม่เต็มใจ เถียงไปเขาก็เดินหนี
"ใจคอพี่
