บทที่ 21
หญ้าหวานสะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนสายของเช้าวันต่อมา ก่อนจะตกใจหน้าซีดเผือด และรีบลนลานลงจากเตียงแข้งขาสั่น
เสื้อผ้าของหล่อนที่อยู่กับพื้นหายไปไหนนะ หล่อนมองหาจนทั่วห้องก็ไม่เจอ แล้วนี่หล่อนจะไปทำงานได้ยังไง สายแล้วด้วย
หล่อนเต็มไปด้วยความวิตกกังวล ห่วงเบี้ยขยันที่อุตส่าห์รักษาเอาไว้เท่าชีวิตมาได้หลายเดือนจนน้ำตาแทบเล็ด
“ถูกตัดเบี้ยขยันแน่ๆ เลยเรา”
เพราะมั่วแต่นอนเสียวให้คาเวลล์ทั้งเสียบทั้งเลียนี่แหละ หล่อนถึงพลาดแบบนี้
หญิงสาวต่อว่าตัวเองอย่างกรุ่นโกรธ ก่อนจะรีบกระโดดกลับขึ้นไปบนเตียง เมื่อประตูห้องนอนถูกเปิดกว้างออก
หล่อนซ่อนตัวเปลือยเปล่าอยู่ใต้ผ้าห่มและมองคนตัวโตที่เดินถือถาดอาหารเข้ามาด้วยสายตาตกใจระคนแปลกใจ
“ตื่นแล้วหรือครับ”
“เอ่อ... ค่ะ”
หล่อนทำหน้าไม่ถูก ไม่รู้จะมองหน้าเขายังไงดี หลังจากที่เมื่อคืนโรมรันกันอย่างเมามันตลอดทั้งค่ำคืน แถมหล่อนยังแกร่งกล้าพอที่จะดูดอมท่อ
