"อื้อ พี่ทิว"
โลมางัวเงียตื่นขึ้นมา คนที่นอนกอดเธออยู่เผลอตื่นตามมาด้วย
"ตื่นไวจังเลย"
แล้วดูเค้าตื่นมางัวเงีย ผมไม่เป็นทรงยังดูหล่อแบบไม่ยับยั้งสักนิด
"ดึกแล้วกลับกันเถอะพี่ิทิว"
ดูจากเวลาตีสาม ผับน่าจะปิดไปแล้ว
"กลับไม่ได้แล้วล่ะ"
"ทำไมล่ะคะก็พี่สั่งไอตุลไปแล้ว ว่าล็อคชั้นบนไว้"
"งั้นจะทำยังไงเนี้ยพรุ่งนี้มีเรียนด้วย"
"พี่จะลุกไปส่งแต่เช้านะ"
ในเมื่อพึ่งตื่นจะนอนต่อก็คงอีกสักพัก พี่ทิวก็คงเป็นเหมือนกัน
"เมื่อคืนพี่ทิวได้ใส่ถุงไหมคะ"
คิ้วเล็กขมวดถามขึ้น มันดูน่ากลัวขึ้นมา ไม่ต้องอธิบายต่อก็คงแปลความหมายได้
"ไม่ ครั้งแรกพี่อยากให้โลมาประทับใจ แต่ต่อไปพี่จะเตรียมไว้นะครับ"
แล้วพี่ทิวก็ดึงฉันไปกอดซุกอกอุ่นของพี่เค้า มันจะมีต่อไปได้ยังไงละ
"เสียดายจังกะจะเป็นไว้ให้เจ้าชายที่แสนดีซะหน่อย"
ฉันตอบตามความคิดที่มีมาตั้งแต่เด็ก จนพี่ิทิวกอดรัดแน่นแล้วยังก้มลงมาจูบหน้าผากอีก
"มีแต่
