14. คิดถึงของกัน NC25+

1235 คำ

รอบที่แล้วฉันเมานี่น่า แทบจะจำอะไรไม่ได้เลยแล้วมาถึงตอนนี้กลับกลัวซะดื้อ "โลมากลัว.." "พี่จะค่อยๆนะ" พี่ทิวเลื่อนมาจูบหน้าผากมนให้ฉันวางใจ เลื่อนมาจูบขมับแล้วไล่ลงมาแก้มอย่างถนุถนอม เมื่อคนใต้ร่างเริ่มเผลอไผล มือบางกอดคล้องคอลูบไล้ทั่วลำคอหนา "อื้อ.." เสียงครางรอดจากไรฟันคนโตตัว ริมฝีปากหนาไม่รอช้าไล่ซุกไซร้หอมซอกคอขาว ขบกัดดูดดึงสลับไปมาสองข้าง มือหนากอบกุมโกยหน้าอกสองข้างขย้ำ "อื้อพี่ทิวพอแล้ว" "พี่คิดถึงของพี่จะมาให้พอง่ายๆได้ไง" มือหนาปลดกระดุมชุดนอนคนใต้ร่างใช้เวลาไม่นาน แล้วยันตัวเองลุกขึ้นถอด เหลือเพียงร่างเปล่าเปลือยเช่นกัน เขาล้มตัวลงมาจับแยกขาเรียวออกโดยไม่ลืมสอดนิ้วหนาเข้าไปสำรวจก่อนเพื่อให้ร่างบางไม่เจ็บจากแรงเสียดสี "อื้อ.." ผมก้มลงดูดเต้างามทั้งสองข้างสลับไปมา จนเธอเคลิบเคลิ้มไม่น้อย พลางส่งเสียงกนะเซ้ามาที่ข้างหูอีก เมื่อนิ้วทำงานสำเร็จ น้ำหวานในโพรงรักเริ่มไหลออก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม