กระตุกหัวใจรุ่นพี่วิศวะเย็นชา Ep.5
1204 คำ
K Pub
ตอนนี้ทั้งฉันแล้วก็แซมก็มาอยู่หน้าผับที่เคยมาก่อนหน้านี้แล้ว เพราะได้คีย์การ์ดจากแฟนของเพื่อนมาและพอยื่นให้การ์ดหน้าประตูดูแล้วเหมือนว่านายคนตัวสูงๆนั่นจะทำอะไรสักอย่างกับคีย์การ์ดนั่น เราก็สามารถเข้าได้แล้ว
"พร้อมแล้วนะยะ"
"อื้ม!"
ตึก...ตึก...ตึก
เราสองคนเดินเข้าไปข้างในด้วยกัน และมันก็เป็นอย่างที่ใครๆพูดจริงด้วย เพราะทันทีที่ฉันก้าวเข้าไปก็ค้นพบว่ามันเป็นอีกโลกหนึ่งเลย
เสียงดนตรีดังกระหึ่มพร้อมกับผู้คนที่กำลังสนุกกับเสียงดนตรีในขณะนี้
"เป็นไงล่ะชะนี อึ้งเลยสิ"
"......" ฉันพูดไม่ออกเลย ไม่คิดว่าที่นี่จะมีคนเข้ามาเยอะขนาดนี้และดูจากการแต่งตัวของแต่ละคนแล้วก็ถือว่ามีฐานะเลยล่ะ
ข้างในค่อนข้างมีหลายโซนด้วยนะ แต่ที่ฉันเลือกก็คือโซนวีไอพี เพราะฉันแค่นั่งดื่มชิวๆดีกว่า เพราะไม่อยากไปยืนเบียดกับคนอื่น
ฉันพยายามเดินไม่ให้ชนกับใครเพื่อไปยังโซนวีไอพี แต่มันก็ยากซะเหลือเกิน เพราะฉันรู้สึกได้ถึงสายตาคุกคามจากรอบๆตัว ทำให้ต้องรีบเดินไปทันที
พรึ่บ!
"เฮ้อออ...กว่าจะมาถึงที่นี่"
"เห็นมั้ยล่ะยะ อยากมาดีนัก"
"ก็ต้องมาเปิดหูเปิดตาบ้างไง แต่ไม่คิดว่าคนจะเยอะขนาดนี้"
พอเรามานั่งก็มีพนักงานเดินเข้ามาเสริฟ์เครื่องดื่ม ฉันได้แต่มองไปรอบๆด้วยความตื่นเต้น ถึงแม้ว่าที่ต่างประเทศฉันจะเคยเข้าผับมาแล้วบ้าง แต่น้อยมากที่ฉันจะมาเที่ยวสถานที่แบบนี้ จะมาก็แค่สังสรรค์กับเพื่อนในวันพิเศษเท่านั้นแล้วฉันก็เป็นคนดื่มแบบพอดีเท่านั้น
"แกว่าที่นี่เป็นไง?" แซมถามฉัน
"ก็ดีนะ แต่คนเยอะไปหน่อย" ฉันพูดตามความจริง
"แกรู้อะไรมั้ย คนนั้นน่ะ เห็นมั้ย"
"......" ฉันมองตามสายตาที่แซมมอง ก่อนจะพยักหน้าให้มัน
"คนนั้นน่ะนางแบบชื่อดังเลยนะ แล้วคนข้างๆก็เป็นดาราวัยรุ่นอีกด้วย"
"อืม"
"นี่แกจะไม่ตื่นเต้นหน่อยหรือไง ที่นี่น่ะมีทั้งพวกดารา นางแบบไหนจะพวกนักธุรกิจมาเที่ยวกันเยอะมากเลยล่ะ"
"แกนี่นํ้าดีจริงๆนะ"
"ใครจะไม่รู้บ้างล่ะยะ แล้วฉันก็ยังรู้อีกนะว่าเจ้าของผับแห่งนี้น่ะหล่อมากด้วยแล้วก็ยังเป็นแค่นักศึกษาอยู่ด้วยนะ"
"......"
"คนอะไรหล่อ รวยแถมยังเก่งอีกต่างหาก >.
"แกเคยเห็นแล้วเหรอ?" ฉันถามแซมออกไปด้วยความอยากรู้ เพราะดูท่าแล้วเพื่อนฉันคนนี้ดูปลื้มเจ้าของผับคนนี้มากๆเลย
"ไม่เคย"
"อ้าว! แล้วทำไมแกถึงรู้ว่าเขาหล่อล่ะแถมยังรู้ด้วยว่าเป็นนักศึกษาอยู่?"
"ก็แค่ได้ยินคนเขาพูดกันน่ะ คิคิคิ"
"ชิ! ฉันก็นึกว่าแกจะเคยเห็นซะอีก พูดซะเห็นภาพเลย"
"มาๆมาชนแก้วกันก่อน นี่เป็นครั้งรแกที่เราดื่มด้วยกันเลยนะเนี่ยชะนี"
อึก!
"ฉันไม่ดื่มเยอะหรอกนะ เดี๋ยวเมาแล้วจะเป็นเรื่อง ฮ่าฮ่าฮ่า" ฉันพูดจริงนะ ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกว่าตัวเองเมาแล้วเป็นยังไง แต่พอเพื่อนบอกเท่านั้นล่ะ ฉันปฏิญาณกับตัวเองว่าจะไม่ดื่มเยอะเด็ดขาด
"คนนั้นหล่อจังเลย อร๊ายยย >.
"ฉันจะฟ้องแฟนแก!"
"ขอดูหน่อยน่าาา"
หลังจากนั้นเราสองคนก็พูดคุยกันหลายเรื่องมาก เพราะตอนที่ฉันย้ายไปที่นู่นกะทันหันนิดหน่อยเลยไม่ได้บอกลาเพื่อนสนิทของตัวเอง
"ฮ่าฮ่าฮ่า แล้วนี่แกไม่คิดจะคบใครเลยเหรอยะ!"
"ไม่รู้สิ ยังไม่เจอคนที่ชอบมั้ง"
"แล้วคนที่แกเล่าให้ฉันฟังนี่ล่ะ จากที่ได้ฟังที่แกพูดหมอนี่ก็น่าจะเป็นคนดีนี่นา"
"เราเป็นเพื่อนกันต่างหากล่ะ"
"แน่ใจ?"
"แน่ใจสิ แล้วอีกอย่างฉันกลับไทยก็คงไม่ได้เจอกันอีกแล้วล่ะ"
"แกเสียดายล่ะสิชะนี"
"เปล่าสักหน่อย แค่อยู่ที่นั่นหมอนั่นเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดก็เลยแอบคิดถึงหน่อยๆน่ะ"
ตอนที่อยู่อังกฤษฉันก็ไม่ค่อยมีเพื่อนหรอกนะ แต่เพราะหมอนั่นอยู่ที่นั่นก็เป็นคนไทยที่มาเรียนที่อังกฤษเหมือนกัน ทำให้เราสนิทกันมากขึ้นแล้วหลังจากนั้นเราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด ทำให้ฉันอดคิดถึงไม่ได้
ครืดดด...ครืดดด...ครืดดด
พรึ่บ!
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น และมันก็เป็นโทรศัพท์ฉันเอง แต่พอเปิดดูปลายสายที่โทรเข้ามาก็ต้องลุกขึ้นยืนอย่างไม่ทันตั้งตัวทันที เพราะคนที่โทรมาเป็นแม่ของฉันเอง
"แซม แม่ฉันโทรมา"
"ซวยแล้วไงล่ะ"
"งั้นเดี๋ยวฉันออกไปรับสายข้างนอกก่อนนะ"
"โอเคๆ รีบๆไปเลยยะ"
ตุบ!
"อ่ะ! ขอโทษค่ะ"
เพราะความรีบทำให้ฉันเผลอชนเข้ากับใครบางคนจนต้องรีบขอโทษทันที ก่อนที่จะรีบเดินออกไปข้างนอกเพื่อรับสายแม่ตัวเองทันที
........................
อีกด้านหนึ่ง
ร่างสูงปลายตามองหญิงสาวที่เดินชนเขาก่อนหน้านี้ด้วยสายตาที่นิ่งมาก ก่อนที่เขาจะจัดเสื้อตัวเองแล้วเดินขึ้นไปชั้นบนของผับ และตลอดระยะทางที่เดินนั่นก็มีเหล่าบรรดาผู้หญิงมากมายต่างมองมาที่เขา โดยใช้สายตายั่วยวน แต่เขาก็ไม่มีท่าทีสนใจใครเลย นั่นจึงทำให้ผู้หญิงหลายๆคนที่มาที่นี่ต้องการเชามากขึ้น แต่มันก็แค่ความคิดของผู้หญิงพวกนั้นเท่านั้น
พรึ่บ!
"ไงวะ อืมมม"
"......"
"ซี๊ดดดด!"
"อืมมมม"
"วันนี้ไอ้เวย์ไม่มาเหรอวะ?"
"มึงเห็นมั้ย?"
"อ้าว! ไอ้นี่กูก็แค่ถามมึงมั้ยวะ นี่มึงเป็นพี่กูมั้ยเนี่ย!"
"......."
"แม่บอกให้กลับบ้านด้วยว่ะ พรุ่งนี้ท่านสองคนจะบินไปอเมริกา"
"อืม"
"อย่าแค่รับปาก แต่มึงต้องมาด้วย กูขี้เกียจฟังแม่บ่นว่ะ!" น้องชายตัวดีบ่นทันทีที่เห็นว่าไอ้พี่ชายฝาแฝดตัวเองแค่รับปากเฉยๆ แต่ไม่ยอมกลับบ้านเลยสักครั้ง
"เออ!"
"คุณคลีนค่าา เราไปข้างนอกกันเถอะนั่นจึงทำให้ผู้หญิงหลายๆคนที่มาที่นี่"
"อย่างงั้นเหรอครับ :-)"
"หึ!"
"อะไรของมึงวะไอ้คิม กูหาให้มั้ย?"
"เสือก!"
"กูก็นึกว่ามึงอิจฉากูซะอีก :-)"
"หึ!"
"งั้นเดี๋ยวกูมานะเว้ย! ไปครับแอนนา :-)"
"กรี๊ดดดด จริงเหรอคะ"
พรึ่บ!
เขาเพียงแค่ปลายตาน้องชายตัวแสบของตัวเองเท่านั้น ก่อนที่จะมองลงไปด้านล่างที่มีผู้คนมากมายเข้ามาที่ผับของเขา
สายตาของเขากวาดไปทั่วผับ ถึงแม้ว่าผับเขาจะมีการรักษาความปลอดภัยสูง แต่มันก็มักจะมีพวกที่ไม่ทำตามกฎของผับอยู่เหมือนกัน......
- ผู้เขียน
