คิม Part
ชายหนุ่มนั่งคุยโทรศัพท์กับปลายสายด้วยใบหน้าที่นิ่งมากและด้วยความที่เป็นเขา จึงทำให้สาวๆที่อยู่ในร้านอาหารแห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นวัยไหนก็มีแต่คนเหลือบมองกันพร้อมกับหันไปกระซิบกระซาบกัน แค่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรและเพราะแบบนี้เขาถึงไม่ชอบมาสถานที่แบบนี้เท่าไหร่
"......."
(แม่ไปไม่ได้แล้วนะคิม)
"งั้นผมกลับ"
(ไม่ได้นะคิม! เพื่อนแม่นัดน้องมาแล้ว เราอยู่ที่นั่นแหละ อีกอย่างที่แม่ให้เราไปสอนน้องน่ะ ก็เพราะมันจะปลอดภัยกว่า)
"แน่ใจนะครับว่าแม่คิดอย่างนั้น"
(อะไรกันตาคิม! แม่จะคิดอย่างอื่นทำไมกันล่ะ เพื่อนแม่เขาเป็นห่วงลูกสาวเขามาก แม่ก็เลยอาสาช่วยน่ะ"
"......"
(งั้นแม่วางสายก่อนนะจ๊ะลูกรัก คิคิคิ อ่อ เบอร์โทรน้องเดี๋ยวแม่ส่งให้นะจ๊ะ)
ติ๊ด!
หึ! เขารู้นะว่าแม่คิดจะทำอะไร
"10 นาที....."
ตึก...ตึก...ตึก
"คนไหนล่ะเนี่ย!"
พรึ่บ!
"พี่คิม!"
"......"
เขามองผู้หญิงที่ท่าทางเหนื่อยหอบวิ่งม
