EP 14
1146 คำ
ทุกสายตาของพนักงานต่างมองมายังสาวสวยใส หุ่นอรชรอ้อนแอ้นเป็นตาเดียวกันทันทีแต่ไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา นอกจากจ้องมองจนเหมือนดาวอยากจะหันหลังกลับด้วยซ้ำ
“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบคุณมาหาใครคะ”
ถ้าไม่มีพนักงานสาวเดินเข้ามาถามก่อน “เอ่อ! มาหาคุณอาโสรัตน์น่ะค่ะ ไม่ทราบอยู่ที่นี่หรือเปล่าคะ” เหมือนดาวเอ่ยบอกเสียงดังฟังชัดตามแบบของสาวมั่น
“อ๋อ! พอดีคุณโสรัตน์ออกไปดูคอกม้ากับคุณนุกูลค่ะ อีกเดี๋ยวคงกลับมา รบกวนรอด้านโน้นสักครู่นะคะ”
สาวสวยเดินนำไปยังชุดรับแขกที่จัดไว้ไม่ห่างจากประตูทางเข้ามากนัก เหมือนดาวเลยตามไปแล้ววางข้าวของเอาไว้ “เอ่อ! ไม่ทราบห้องน้ำอยู่ทางไหนคะ” เพราะไม่อยากอยู่เป็นเป้านิ่งให้คนมองมากเกินไป
“อ้อ! ตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายค่ะ ห้องน้ำผู้หญิงจะอยู่ขวามือนะคะเดี๋ยวจะให้แม่บ้านหาน้ำมาไว้รอนะคะ”
“ขอบคุณค่ะ” เหมือนดาวรีบเดินไปทันที เพราะสายตาหลายคู่จับจ้องมองมาหาไม่ว่างเว้น ถึงห้องน้ำแล้วจึงได้โล่งอกโล่งใจและเป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง ทว่าก็ยังไม่หลุดพ้นการถูกคนในออฟฟิศคุกคามอยู่ดี เพราะเพียงก้าวแรกที่เข้าไปยืนอยู่ในนั้น
“พี่น่ะได้ยินเด็กที่รีสอร์ตเอาไปเม้าตั้งแต่ตอนกินข้าวที่โรงอาหารแล้วว่านางเป็นหลานสาวคุณโสรัตน์ ลูกคุณณรงค์ไงล่ะติ่ง พี่เองก็ยังไม่เคยเห็นนางหรอกตอนนี้น่ะ เคยเห็นแต่ตอนมางานศพเมื่อหลายปีก่อนโน้นล่ะ”
ก็ได้ยินเสียงคนที่อยู่ในห้องพูดออกมา “ณรงค์ไหนล่ะค่ะพี่ ติ่งไม่เห็นเคยได้ยินชื่อนี้เลยค่ะ” และเสียงจากอีกห้องก็ดังออกมา จึงไม่ได้ทำอะไรหรือเอ่ยอะไรออกมานอกจากยืนกอดอกฟังเท่านั้น
“ก็เจ้าของไร่กับรีสอร์ตคนเก่าไง ติ่งยังไม่ได้เข้ามาทำงานเลยไม่รู้จักหรอก เห็นว่าเป็นเพื่อนกับคุณตะวันนะ แต่ไม่รู้ว่าบริหารงานยังไงถึงได้เป็นหนี้เป็นสินเยอะแยะจนคุณตะวันของเราต้องเข้าไปเป็นหุ้นส่วนแล้วดึงกิจการมาทำเองตอนคุณอาทิตย์ตายใหม่ๆ ถึงพอมีกำไรมาช่วงสองปีให้หลังนี่ล่ะ แต่ที่ไร่น่ะยังติดจำนองกับคุณตะวันอยู่นะไม่รู้เมื่อไหร่จะหาเงินมาซื้อคืนได้”
“เขาว่าเมื่อก่อนกะโปโลจะตายไม่ใช่เหรอพี่ แต่ตอนนี้เท่าที่หนูเห็นแต่ไกลนางดูสวยนะคะ แถมมีคนเม้าส์มอยกันว่าน้ารัตน์อาจจะพานางมาล่อตาล่อใจเจ้านายของเรา”
“เจ้านายคนไหนล่ะติ่ง คุณป๋าหรือคุณตะวัน”
อีกคนถามไปหัวเราะไป และเหมือนดาวก็เดาว่าคงกำลังเบ่งของเน่าๆ ออกจากตัวไปด้วยเป็นแน่ ใจก็อยากจะเข้าไปเคาะประตูให้ได้รู้ว่ากำลังเม้าส์ฉันในระยะเผาขนอยู่แทบแย่ แต่คิดอีกที การยืนฟังนิ่งๆ ก็อาจจะได้รู้ว่าคนในนี้คิดยังไงกับเจ้าของไร่คนใหม่กันแน่
“ว๊าย!!! ติ่งจะไปรู้เหรอพี่ แต่ถ้าให้ดีนางก็คงอยากได้คุณตะวันน่ะสิคะ ทั้งหล่อทั้งรวยขนาดนี้ ถึงจะสามสิบหกสามสิบเจ็ดก็เถอะ แต่หน้าเอ๊าะยังกับคนแค่ยี่สิบปลายๆ แบบนี้ ใครจะไปเลือกคุณป๋าลงล่ะคะ” อีกคนก็หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ โดยไม่ได้รู้ว่าคนที่ตัวเองกำลังนินทาอย่างสนุกปากนั้นยืนฟังอยู่ในระยะเผาขนด้วยซ้ำ
“อุ๊ยตาย! ถ้าเป็นพี่นะคงขอคุณป๋าดีกว่า คนอะไรแก่แล้วก็ยังหล่อ แถมใจดีด้วย แล้วก็ไม่ต้องไปฟาดฟันกับบรรดาสาวๆ เหมือนเป็นเด็กคุณตะวันให้เมื่อยด้วย แค่ยัยนางแบบจอมหยิ่งพี่ก็ไม่ไหวจะเคลียร์ละ ว่าแต่ใครกันนะช่างคิดว่าคุณรัตน์จะเอาหลานสาวมาขายขัดดอกหรือเอามาเป็นค่าไถ่ที่ไร่น่ะ”
“แหมพี่จุ๋ม! ของมันแน่ๆ อยู่แล้ว ดูปุ๊บก็เดาออกปั๊บเลย ไม่งั้นจะเก็บหลานสวยๆ ไว้มาเปิดตัวให้สองพ่อลูกตะลึงทำไมล่ะ ถ้าไม่หวังจะหาทางเอามากลบหนี้สินน่ะพี่”
“อ้าว! ถ้าติ่งบอกว่านางหน้าตาดี ทำไมนางถึงได้คิดสั้นๆ ตื้นๆ ด้วยการยอมให้อาพาตัวมากลบหนี้ล่ะ พี่ว่านางน่าจะหาสามีรวยๆ ได้ไม่ยาก แล้วค่อยเอาเงินมาไถ่ที่ดีกว่าเหรอ สองพ่อลูกนี้ต่างคนต่างก็มีเจ้าของพลีกายให้ก็มีแต่ช้ำใจเท่านั้น”
“แหมพี่จิ๋มขา! ผู้ชายหล่อๆ รวยๆ และรวยจริงๆ อย่างคุณตะวันไม่ได้หาง่ายๆ ในสมัยนี้นะคะ ส่วนเรื่องมีเจ้าของน่ะใครจะสนใครจะแคร์คะ แก่เหนียงยานออกปานนั้น ต่อให้สวยให้หุ่นดียังไงติ่งว่าถ้ามีลูกกับคุณตะวันขึ้นมาก็คงจะโทรมจนดูไม่ได้หรอกค่ะ ไหนเลยจะสู้สาวๆ ขาวๆ สวยๆ เปรี้ยวๆ เหมือนนางล่ะคะ แล้วถ้าคุณตะวันของเราเผลอรักหรือหลงขึ้นมานางก็จัดการเขี่ยแม่นางแบบหรือบรรดาแฟนคุณตะวันไปทีละคนๆ ได้นี่คะ”
“ว๊าย!!! คุณตะวันน่ะเหรอจะรักใคร ไม่มีทางหรอกนะน้องติ่ง พี่เห็นควงใครต่อใครมาไม่รู้เท่าไหร่แล้ว แกคิดจะลงเอยกับใครที่ไหนล่ะ นอกจากเลี้ยงเอาไว้ฟัน พอเบื่อก็ให้เงินถุงเงินถังไปตั้งตัวแล้วต่างคนต่างไป มีใกล้เคียงที่จะจริงจังหน่อยก็คุณนายนางแบบจอมเนี๊ยบนี่ล่ะ อยู่นานหน่อย ให้เกียรติเข้ามายุ่งวุ่นวายในบ้านในฟาร์มได้หน่อย”
“จริงเหรอคะ ว่าแต่พี่จิ๋มเสร็จหรือยัง ติ่งเรียบร้อยแล้วนะ ต้องรีบไปพิมพ์รายงานด้วย”
สิ้นเสียงสาวจอมนินทา เหมือนดาวก็ได้ยินเสียงกดชักโครกดังออกมา เลยรีบหันหน้าไปหาก๊อกน้ำแล้วยืนล้างมืออยู่อย่างนั้น
“จะรีบไปไหนกันนะ พี่ยังเม้าส์เรื่องนางไม่จบเลย” เสียงคนข้างในยังคงดังออกมา ทว่าคนข้างนอกนั้นยืนเซ่อจับอยู่หน้ากระจกตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็นสาวสวยที่ตัวเองเพิ่งเม้าส์มอยไปเรียบร้อยแล้ว อยากจะบอกอีกคนที่ยังคงนั่งมาราธอนอยู่ก็ไม่รู้จะบอกยังไง
- ผู้เขียน
