พายรัญยังคงนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องนั่งเล่น จนกระทั่งเวลาล่วงเลยมาถึงบ่ายสอง หญิงสาวรู้สึกแปลกใจที่บ้านดูเงียบสงบเกินไป เพราะคิลเลียนอยู่ในห้องนอนตั้งแต่เช้าจนป่านนี้ยังไม่มีทีท่าจะลงมา จึงตัดสินใจเดินขึ้นไปดู
"พี่หมอ...บ่ายสองแล้วทำไมถึงยังนอนอยู่ ลงไปทานอะไรหน่อยนะคะ" ร่างเล็กทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงนอน สะกิดท่อนแขนของเขาเบามือ แม้จะรู้ดีว่าไม่จำเป็นต้องใส่ใจ แต่ก็นึกถึงสิ่งที่พี่สาวทำไว้กับนายแพทย์หนุ่มเสมอ และสิ่งที่เธอสัมผัสได้คือเนื้อตัวร้อนจี๋ของคิลเลียน
"บ้าจริง นี่พี่หมอไม่สบายเหรอคะ?" พายรัญตกใจ เธอขยับมือเล็กขึ้นมาประคองใบหน้าคมคายไว้ ผิวของเขากลายเป็นสีแดงระเรื่อเพราะฤทธิ์ไข้ ร่างอรชรลุกขึ้นและเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำ มือเล็กคว้าเอาผ้าขนหนูผืนเล็กไปจุ่มน้ำและบิดหมาดๆ
จากนั้นจึงเดินกลับออกมาและทิ้งตัวนั่งลงข้างกายของสามีเช่นเดิม พร้อมทั้งใช้ผ้าเปียกเช็ดตัวให้เขาเพื่อระบายฤทธิ์ไข้
