หิวมั้ย...ครับ ยิ้ม...กันมั้ยลุง

บทที่ 2(2)

ธีภพขบกรามแกร่งระงับอาการตื่นตัวของตัวเองที่กำลังเหยียดขยายตอบรับความอ่อนนุ่มในอ้อมแขนทันทีเช่นกัน

เขาตกใจมากที่ตนเองเกิดอารมณ์พลุ่งพล่าน เพียงแค่ได้แตะต้องเนื้อตัวของหลานสาวนอกไส้ในลักษณะแนบเนื้อแบบนี้

ระยะสองปีหลังที่เดินทางมาเยี่ยมน้องชาย ความใกล้ชิดของอัณตราที่มีต่อเขาเริ่มมีสัญญาณบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิม

ธีภพรับรู้ได้ว่าอัณตรารู้สึกอย่างไรกับตน เขาพยายามมองข้ามและไม่คิดถึงความรู้สึกเหล่านั้น

เหตุผลสำคัญคือเธอเป็นลูกเลี้ยงของน้องชาย ธีรัชรักอัณตราเหมือนลูกแท้ ๆ แถมออกปากว่าหวงมากไม่อยากให้มีแฟนเร็ว

อัณตราเป็นผู้หญิงที่เขาจะทำอะไรเล่น ๆ เหมือนทำกับผู้หญิงที่ผ่านมาไม่ได้หากยังคิดจะมีพื้นที่ยืนอยู่ในครอบครัวนี้

ธีภพยังสนุกกับชีวิตโสดที่มีอิสระ เขาไม่พร้อมจะใช้ชีวิตครอบครัวเพราะนั่นคือการต้องทุ่มเทเวลาและความสุขให้กับคนอื่น รวมทั้งสมาชิกใหม่ที่จะเพิ่มขึ้นในอนาคต

ดูเหมือนความตั้งใจของธีภพถูกแววตาหวานหยดของหลานสาวสั่นคลอนเสียแล้ว ความคิดบางอย่างร้องบอกให้ชายหนุ่มทำตามเสียงเรียกร้องเบื้องต่ำอย่างที่ใจต้องการ

แต่ใบหน้าน้องชายกับน้องสะใภ้ก็ทำให้เขาต้องรีบดึงสติกลับมาทันที

“เอ่อ...” ธีภพสูดหายใจแรง ๆ ก่อนจะประคองร่างหลานสาวเอาไว้แล้วดันออกห่างจากตัว แม้จะรู้สึกเสียดายแต่จำต้องขัดใจตัวเอง

ดูเหมือนอัณตราเองก็ได้สติรีบทรงตัวยืนให้มั่นคง

“ขอโทษนะคะลุงธี อัณนี่ซุ่มซ่ามจริง ๆ” รีบขอโทษสีหน้าเจื่อน ๆ ก้มหน้าซ่อนความรู้สึกเสียดายไม่ให้อีกฝ่ายจับได้ว่าเธอกำลัง...อ่อย

การอ่อยครั้งนี้ก็ทำให้รู้ว่าร่างกายลุงธีนั้นร้อนแรงและไวต่อความรู้สึกเพียงใด...ของแข็งที่เหยียดขยายอย่างรวดเร็วกลางลำตัวเขา ยืนยันว่าอัณตราก็สามารถปลุกอารมณ์พิศวาสของเขาให้ตื่นได้

“ไม่เป็นไรหรอก คราวหลังก็ระวังแล้วกัน” พยายามบังคับเสียงแปร่งปร่าให้มั่นคงแล้วตอบออกไป ขยับตัวออกห่างทั้งที่ยังเสียดายความนุ่มนิ่มที่สัมผัสเมื่อครู่ไม่หาย

ดูจากสายตาและกิริยาอาการของอัณตราแล้ว ธีภพคิดว่าตนกำลังถูกหลานสาวปั่นหัวแน่ ๆ

หากเป็นผู้หญิงคนอื่นธีภพสัญญาว่าจะกระชากมาบดจูบและกดชำแรกเอ็นเนื้อแข็งแกร่งเข้าไปทันทีแบบไม่รั้งรอเลยทีเดียว

“ค่ะ” อัณตราช้อนตาขึ้นมอง ประกายบางอย่างที่กำลังเต้นระริกอยู่ในดวงตาคู่นั้นบ่งบอกความในใจเปิดเผยจนธีภพเกิดความร้อนรุ่มในอกไม่หยุด

หนุ่มใหญ่เผลอตัวจ้องมองดวงหน้าเปล่งปลั่งก่อนจะได้สติส่งเสียงกระแอมเบา ๆ

“ลุงไปอาบน้ำก่อน วันนี้อัณต้องออกไปสอนไหม” พูดคุยด้วยน้ำเสียงปกติ ประสบการณ์เจนจัดทำให้ธีภพควบคุมอารมณ์ความต้องการได้เร็ว เตรียมเดินผละออกจากความเย้ายวนยั่วใจที่หลานสาวพยายามนำเสนอ

“วันนี้ไม่มีสอนค่ะ ช่วงโรคติดต่อระบาดพวกสถาบันกวดวิชาถูกสั่งปิดยาว” อัณตราเรียนจบเอกภาษาจีนด้วยคะแนนเกียรตินิยม จึงมีสถาบันกวดวิชาเสนอค่าตัวให้สูงมาก

เธอทำอาชีพติวเตอร์มาตั้งแต่เรียนจบ แต่ช่วงนี้ทั่วโลกกำลังมีโรคติดต่ออันตราย รัฐบาลมีนโยบายให้ปิดโรงเรียนและสถานที่ที่มีการรวมตัวกันของคนจำนวนมาก

ถึงแม้จะมีประกาศผ่อนปรนในหลาย ๆ เรื่อง การเดินทางหรือการใช้ชีวิตประจำวันไม่ลำบากเหมือนแต่ก่อน แต่โรงเรียนกวดวิชาก็ยังไม่สามารถเปิดได้

ตอนนี้อัณตราจึงกลายเป็นคนว่างงานไปโดยปริยาย นับว่าเป็นโอกาสดีที่เธอจะได้ใกล้ชิดกับลุงธีอย่างที่ต้องการ

“อืม...” ธีภพรับคำในลำคอ เขาทำหน้าลำบากใจทันทีที่ได้ยินว่าต้องอยู่ในบ้านหลังนี้ตามลำพังกับหลานสาวนอกไส้ที่พยายามยัดเยียดตัวเองให้เขา

ขณะกำลังหาข้ออ้างเพื่อจะออกไปข้างนอก เพื่อหลีกเลี่ยงการพบเจออัณตรา ธีภพก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อลำแขนของเขาถูกรั้งเอาไว้ก่อนจะเดินถึงห้องนอนแขกที่อยู่ในส่วนกลางของบ้าน

“วันนี้ลุงธีจะออกไปไหนไหมคะ” อัณตราเข้าถึงตัวธีภพอีกครั้ง เธอกระโจนกอดแขนเอาไว้แล้วแสร้งทำไม่รู้ไม่ชี้เอียงคอถามด้วยสายตาใสซื่อเสียจนธีภพหมดปัญญาจะต่อว่า

“ลุงว่าจะออกไปหาเพื่อนน่ะ เย็น ๆ คงกลับ” ข่มใจมองข้ามความอวบอิ่มที่เบียดอยู่กับท่อนแขนตอบออกไป ทว่าสายตาไม่วายเหลือบเห็นร่องอกเบียดชิดที่ไร้สิ่งห่อหุ้มจนรู้สึกได้ถึงยอดถันเข็งชัน

“ดีเลยค่ะ ของสดในตู้เย็นไม่ค่อยมีอะไรแล้ว ลุงธีซื้อมื้อเย็นเข้ามาด้วยเลยนะคะ” นึกหาข้ออ้างไม่ให้ธีภพเถลไถลอย่างรวดเร็ว แอบอมยิ้มเมื่อเห็นสายตาวาววับจับจ้องอยู่ที่หน้าอกหน้าใจใหญ่โตของเธอ

“...อืม ได้ เดี๋ยวใกล้จะกลับลุงโทร. ถามอีกทีว่าจะกินอะไร” บอกเสร็จรีบดึงแขนตัวเองออกจากการเกาะกุม ถอนหายใจโล่งอกที่เอาตัวรอดจากสถานการณ์สุ่มเสี่ยงนี้ได้อย่างหวุดหวิด

แต่หนุ่มใหญ่ผู้มากประสบการณ์ไม่รู้เลยว่าตัวเองได้เดินเข้าไปในหลุมพรางของสาวเจ้าโดยไม่รู้ตัว

อัณตรากำลังยืนมองตามแผ่นหลังที่หายลับเข้าไปในห้องพักแขกคลี่ยิ้มสมใจ

ลุงธีไม่มีทางหนีพ้นมือเธอไปได้หรอก คิดจะหลบหน้าเธอแล้วออกไปทั่วถึงกับสาว ๆ อย่างที่เคยทำเหมือนแต่ก่อนน่ะเหรอ...ฝันไปเถอะลุง!

บอกแล้วว่าจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ลุงธีมาครอบครอง อัณตราก็จะงัดทุกมารยาหญิงออกมาใช้ ทำให้เขาตกลงมาในหลุมที่เธอขุดเอาไว้ให้ได้

อัณตรารู้ว่าหากธีภพออกไปพบเพื่อนนอกบ้าน เขาจะกลับเข้ามาอีกทีก็ดึกดื่นค่อนคืน เพราะเพื่อนที่ว่าก็คือบรรดา สาว ๆ คู่ขาทั้งหลาย บางทีก็อาจจะเป็นยายมินทิรา อดีตคนรักเก่าที่ยังแอบนัดเจอกันมารื้อฟื้นความหลัง

แต่ถ้าหากธีภพรับปากว่าจะซื้อมื้อเย็นกลับมาให้แบบนี้แล้ว นั่นก็หมายถึงว่าเขาจะไม่มีโอกาสไปปลดปล่อยระบายความต้องการกับใครแน่นอน

ระหว่างรอธีภพกลับมา อัณตรามีเวลาเหลือเฟือคิดหาวิธีเพื่อทำให้ธีภพตบะแตก ยอมปล่อยเนื้อปล่อยตัวกับเธอจนเลยเถิด

เมื่อถึงเวลานั้น อัณตราจะใช้ทฤษฎีที่ศึกษาจากคลิปทั้งหลายที่เธอทุ่มเทเก็บข้อมูลมาเป็นปี ทำให้ลุงธีตกหลุมรักและโงหัวไม่ขึ้นเลยเชียวแหละ...