“เฝ้าให้ดี” ไฟเพลิงสั่งลูกน้องเสียงเข้มหลังจากมาถึงสถานที่คุยงานแล้วจันทร์เจ้ายังไม่คิดที่จะตื่นเลยทำอะไรไม่ได้นอกจากเปิดห้องในโรงแรมให้นอนเสียเลยแต่ก็ไม่ลืมที่เรียกลูกน้องมาคอยคุ้มกันความปลอดภัย
“รับทราบครับ” ไฟเพลิงมองดูจันทร์เจ้าที่หลับสนิทมือหนาลูบผมบางเบาๆ ก่อนจะเดินลุกออกมาเพราะใกล้ถึงเวลาคุยงานสำคัญแล้ว
“สวัสดีครับคุณเฉิน” ร่างสูงเอ่ยทักทายผู้แก่กว่าคุณเฉินเป็นคู่ค้าที่ลงทุนร่วมกันมาหลายปีเป็นลูกค้าคนสำคัญการประชุมแต่ละครั้งเขาจึงต้องมาเองและมาคนเดียวเพื่อความสะดวกต่อการรับฟังและประสานงานทั้งหมดแต่ความจริงแล้วเพราะรู้ว่าคุณเฉินมีนิสัยยังไงหรอกเขาจึงไม่พาเลขามาเลยสักครั้ง
“ไม่เจอกันนานเลยนะครับ” คุณเฉินเอ่ยทักทายกลับ
“ผมขอเข้าเรื่องเลยนะครับ” การประชุมเป็นไปอย่างราบรื่นถึงแม้ว่าไฟเพลิงจะต้องทั้งฟังทั้งจดเนื้อหาสำคัญเองแต่มันก็ดีกว่าพาเลขามาเสี่ยงเพราะมันเคยเกิดเรื่องร้ายๆ แบบนี้ม
