“ตกลงค่ะตกลง” คนได้ยินคำตอบตกลงยิ้มสมใจ ภูชิตทรงตัวลุกขึ้นยืนพร้อมทั้งช่วยพยุงร่างของน่านน้ำขึ้นด้วย
“ไปทำงานด้วยกันนะครับนายหญิง” น่านน้ำยิ้มเขินแต่ยอมลุกเดินตามแรงดึงรั้งที่กุมมือตัวเองไว้
“นายครับ ตำรวจขอให้นายไปให้ปากคำเพิ่มเติมเรื่องศพที่เจอในไร่วันก่อนครับ เห็นว่าเป็นศพของหัวหน้าคนงานที่เราเคยจ้างไว้แล้วถูกผู้ใหญ่ศักดิ์ตัดหน้าจ้างด้วยราคาที่สูงกว่าน่ะครับ แต่ได้ข่าวว่าไร่ของผู้ใหญ่ศักดิ์ก็ไม่มีคนงานไปตัดอ้อยให้นะครับ ผมเดาว่าหัวหน้าคนงานรายนี้คงอมค่าแรงส่วนต่างที่ผู้ใหญ่ศักดิ์จ่ายให้ แล้วพาลูกน้องไปรับจ้างอีกไร่หนึ่งที่ให้ค่าจ้างเท่ากับเราครับ” นายสินเข้ามาในห้องทำงานแล้ว เขายืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่ของภูชิต ขณะที่คนที่ทำเป็นหน้าดำคร่ำเคร่งกับสิ่งที่ลูกน้องรายงาน นั่งอยู่บนเก้าอี้และกอดหญิงสาวร่างเล็กไว้แนบอก ลูกน้องก็ได้แต่ชำเลืองมองมาแล้วก้มหน้ายิ้ม น่านน้ำอายแสนอายแต่จะให้ทำยั
