EP 32
1141 คำ
“ผมขอเข้าไปอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ฟังในบ้านหน่อยเถอะนะครับ ผมสัญญาว่าผมจะใช้เวลาไม่นานเลยครับ”
ปาลินยังคงทำใจดีสู้เสือ เพื่อหมายจะเข้าไปในบ้านให้ได้ เพราะผู้เป็นพ่อสั่งให้รีบตามมาทันควัน
“คนอย่างแกยังมีหน้ามาสัญญิงสัญญากับใครอีกเหรอ แกคิดว่าคนบ้านนี้จะเชื่อแกอีกเหรอ ออกไป้! บ้านนี้ไม่ต้อนรับคนลวงโลกอย่างแก พินเข้าบ้านพี่จะปิดประตู แล้วถ้าใครหน้าไหนมันกล้าก้าวข้ามรั้วเข้ามาฉันจะยิงให้มันตายเหมือนหมาตัวหนึ่งเลยไม่เชื่อคอยดูฝีมือพ่อบ้างก็แล้วกัน”
อรพินที่เคยมีใจเทไปทางอดีตคนสวนเมื่อวันก่อนๆ แต่ตอนนี้กลับเห็นดีเห็นงามกับสามี และหลานสาวที่เอาแต่ขังตัวเองอยู่ในห้อง ไม่คิดจะออกมามองคนอยู่หน้าบ้านแต่อย่างใด ด้วยหัวใจที่เคยเป็นสุขเมื่อได้รับรักจากเขา ได้ปริร้าวไปเมื่อวันหมั้นแล้ว
แม้จะเริ่มกลับดีขึ้นเมื่อน้ำคำปลอบขวัญของทุกคนที่มีให้ก่อนไปบ้านเขานั้น แต่บัดนี้มันได้แตกสลายลงจนยากจะประสานให้กลับมาดีดังเดิมได้แล้ว กับความจริงที่ได้รับรู้
และหลังจากดารากับลูกสาวกลับบ้านได้ก็เล่าทุกอย่างให้ไกรเดชฟัง ทว่าคนร้อนระอุยิ่งกว่าไฟ กลับเย็นเป็นน้ำ ไม่กระโตกกระตาก ไม่ฉุนเฉียว หรือโกรธจนหัวฟัดหัวเหวี่ยงเหมือนผู้พี่ แต่เขากลับปลีกตัวเข้าไปอยู่ในห้องทำงานนั่งคิด นั่งตรึกตรองอย่างคนมีสติ
รุ่งเช้าแทนการเข้าออฟฟิศ แทนการโทรหรือไปหาสองพ่อลูกเจ้าแผนการนั่น เขากลับสั่งคนรถให้มุ่งออกนอกเมืองตรงไปบ้านพี่ชายแทน และพยายามเอาน้ำเย็นเข้าสู้ จนดับไฟกองใหญ่ของพี่ชายให้มอดดับลงได้ นั่นถึงทำให้ทั้งสามมานั่งคุยกันอย่างสงบ
ทว่าน้ำของพ่อกลับดับไฟที่สุมอยู่ในอกลูกสาวและกำลังเผาไหม้อยู่ภายในเรื่อยๆ ไม่ได้ แม้ภายนอกจะสงบเยือกเย็นอยู่สักแค่ไหนก็ตาม แต่ไกรเดชก็ไม่คิดจะเอาเชื้อไปเติมให้ลุกโชนขึ้นมาอีก เขาพยายามชักแม่น้ำทั้งห้าให้ไหลมารวมกัน เพื่อทำให้ลูกมองเห็นปัญหาจะตามมาจากการคิดจะถอนหมั้น
“แต่เขากำลังวางแผนจะฮุบบริษัทคุณพ่อนะคะ แล้วทำไมยังจะให้แจมเดินไปตามแผนเขาด้วยคะ หรือไม่คุณพ่อก็ไปหาวิธีอื่นหรือคนอื่นๆ มาเถอะค่ะ แจมยินดีจะแต่งงานด้วยเพื่อช่วยคุณพ่อ”
เพราะไม่เข้าใจเอามากๆ ว่าทำไมพ่อถึงไม่ยอมเปลี่ยนใจในเรื่องนี้ แต่คนพ่อก็ยังใจเย็นอธิบายอยู่อย่างนั้น
“มันสายไปแล้วล่ะแจม เราเซ็นสัญญากับเขาแล้ว รับเงินเขามาแล้ว หุ้นพ่อก็โอนให้ลูกแล้ว และเขาก็โอนให้ลูกเขาแล้ว ยิ่งเรารู้แผนการของเขาว่าจะเป็นแบบนี้พ่อว่าเป็นเรื่องที่ดีด้วยซ้ำเราจะระวังตัวมากขึ้น ไม่เผลอเดินไปเป็นหมากให้เขาใช้ แต่เราจะทำให้เขาเป็นหมากมาให้เราใช้แทนไงล่ะ”
“ยังไงคะคุณพ่อ”
“ก็ในเมื่อแจมบอกพ่อเองว่านายซีนั่นแสดงละครว่ารักลูกได้แนบเนียนจนแจมเชื่อ นั่นอาจจะแปลว่านายซีรักแจมจริงหรือไม่ก็อาจจะชอบๆ อยู่บ้าง ผู้ชายทุกคนในโลกไม่เคยมีใครเอาชนะผู้หญิงได้สักคน ถ้าเพียงแต่แจมจะยอมแต่งงานแล้วใช้เสน่ห์ของตัวเองหลอกล่อให้นายซีหลงกล แล้วเราก็ย้อนรอยด้วยการให้นายซีโอนหุ้นให้เราแทนสิ”
สองหลานลุงหันไปมองหน้ากันอย่างคาดไม่ถึงในเรื่องนี้
“คุณพ่อคิดว่าจะทำได้ง่ายๆ เหรอคะ”
“ได้สิแจม หรือถ้าแจมเอาหุ้นนายซีมาไม่ได้ แจมก็ใช้เสน่ห์ของตัวเองหลอกล่อให้นายซียอมให้แจมเข้าไปบริหารงานแทนก็ยังดี ทีนี้เราก็จะรู้ความเคลื่อนไหวในบริษัทเราแล้วว่าพวกนั้นคิดจะทำอะไรบ้าง”
“จะดีเหรอไจ้”
เกรียงไกรไม่อยากจะเห็นด้วย รวมทั้งอรพินเช่นกันที่ห่วงหลานสาวไม่น้อย
“ดีสิพี่เจียง ในเมื่อเราไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่ ยัยแจมของเราก็ไม่ได้ขี้ริ้วขี้เหร่ตรงไหน ที่นายซีจะรักและหลงไม่ได้ เราไม่ได้คิดจะทำร้ายใครก่อนนะ แต่ตอนนี้เรากำลังป้องกันตัว ป้องกันคนจะมาทำร้ายเรา ทำลายบริษัทที่พ่อแม่เราสร้างมากับมือ ผมยอมไม่ได้ เรื่องจะให้ยอมแพ้แล้วล่าถอยผมเลยไม่คิด ถ้าแจมไม่ช่วยพ่อ หรือพี่เจียงไม่เห็นด้วย ผมก็จะต้องหาทางสู้คนเดียว ต่อให้ผมจะต้องตายไปผมก็จะไม่มีวันยอมให้ใครมาเอาความภาคภูมิใจของพ่อแม่เราไปได้หรอก ว่าไงล่ะแจม จะสู้กับพ่อหรือจะยอมแพ้ง่ายๆ แต่พ่อไม่คิดว่าแจมจะทำแบบนั้นหรอกนะ ในเมื่อแจมก็มีเลือดของพ่อ เลือดของคุณปู่คุณย่าอยู่เต็มตัว พ่อเชื่อว่าแจมจะสู้กับพ่อ”
“แต่แจมไม่เคยผ่านงานบริหารมาเลย แจมจะทำได้ดีแค่ไหนก็ไม่รู้ค่ะคุณพ่อ”
“ไม่ต้องห่วงหรอก ต่อให้พวกนั้นห้ามไม่ให้พ่อไปยุ่งเกี่ยวอีก พ่อก็มีมือขวาที่เก่งและพร้อมจะสอนแจมแทนพ่อได้ ขอเพียงให้แจมทำตามคำพ่อให้ได้ก่อน ที่เหลือพ่อจะจัดการเอง ถ้าแจมตกลงพ่อจะแจ้งไปทางนั้นว่าทุกอย่างยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง”
ร่างอรชรในชุดกี่เพ้าสีแดงสดปักเลื่อมทองลายมังกรกำลังย่อตัวให้อรพิ ที่ทำหน้าที่แทนแม่ด้วยการสวมเสื้อกับผ้าคลุมหน้าสีเดียวกับชุดให้ หลังผ่านพ้นพิธีการสั่งสอนเจ้าสาวจากผู้ใหญ่ทุกคน
ไม่นานปาลินในชุดเจ้าบ่าวสีเดียวกันก็มาถึง พร้อมช่อดอกไม้เพื่อมอบให้เจ้าสาวที่ไม่ว่าจะนั่งจะยืนหรือเดินนั้น เขาสัมผัสได้คล้ายๆ กำลังอยู่ใกล้หุ่นยนต์ยังไงยังงั้น
แม้กระทั่งนั่งรถเคียงคู่กันจากบ้านไวทยาสกุลไปยังบ้านพลชนะชัยชาญเขาก็ยังไม่รู้สึกเหมือนอยู่ใกล้สิ่งมีชีวิตเลยแม้แต่น้อย เพราะผู้เป็นเจ้าสาวกำลังเผชิญกับความระทมทุกข์อย่างไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้
- ผู้เขียน
