BAD MORGAN :: CHAPTER 1 [70%]
1640 คำ
“ไม่ต้อง เพราะเธอต้องมาอยู่ที่นี่ ในสายตาของฉัน” มอร์แกนตัดสินใจที่จะเอาชีตาร์มาอยู่ที่นี่ เพราะว่าเขาเองก็กลัวว่าเธอจะหนีไปแบบพ่อของเธอ เพราะไม่งั้นเงินของเขาจะสูญแน่ๆ ที่สำคัญเขาเกลียดใบหน้าที่นิ่งเฉยของชีตาร์มากเลย อยากจะทำให้ใบหน้าที่แสนเย็นชาหายไป เกลียด!! เกลียด เพราะมันทำให้เขานึกถึงไอ้ไวท์ไง ใบหน้านิ่งเฉย แต่ซ่อนความร้ายเอาไว้ เขาโคตรเกลียด เหอะ ผู้ชายคนแรกที่เขาชอบไง... นึกถึงมันแล้วเจ็บใจชะมัด!!
“อืม ได้”
“เธอดูว่าง่ายดีนะชีตาร์ ไอ้แก่คงสอนมาล่ะสิว่าให้ทำตัวง่ายๆ กับฉัน จะได้ไม่ต้องตายก่อนที่พ่อเธอจะกลับมา”
“พ่อไม่ได้สอนหรอก ฉันแค่ไม่รู้จะขัดขืนทำไม? ในเมื่อพ่อฉันผิดที่มายืมเงินนาย ที่สำคัญฉันก็ไม่จำเป็นจะต้องขัดขืนอะไร? เพราะว่าชื่อเสียงของนายมันเลื่องลือ”
“เลื่องลือ? อะไร?”
“ก็นายชอบผู้ชาย ไม่ได้ชอบผู้หญิง เพราะงั้นฉันถึงไม่ต้องกังวลอะไรไง” ชีตาร์พูดในสิ่งที่ตัวเองรับรู้มา เพราะเธอได้ยินมาแบบนี้จากลูกน้องของพ่อ ว่าเขาแอบชอบไวท์ อดีตหัวหน้าแก๊งริชาร์ด เพราะงั้นเขาเป็นไบฯ และเธอจะต้องกลัวทำไมล่ะ? มอร์แกนที่ได้ฟังชีตาร์พูดก็หัวเราะออกมา จนใบหน้าสวยงุนงง คิ้วสวยขมวดกันทันที ร่างหนาเดินไปประชิดร่างเล็กอีกครั้ง เท้าแขนกันร่างบางไม่ให้ไปไหน เพราะตอนนี้เธอจนมุมอีกแล้ว แต่ทว่าเธอก็สู้เขาด้วยการมองใบหน้าหล่อที่จับจ้องเธออย่างร้ายกาจ
“เธอคงฟังมาไม่หมดนะชีตาร์”
“ฟังไม่หมดอะไร?”
“ใช่ ฉันนอนกับผู้ชายก็จริง... แต่ฉันก็เอาผู้หญิงด้วยเหมือนกัน”
“นาย? นายเป็นอะไรกันแน่”
“ฉันเป็นไบเซ็กชวล ก็ผู้ชายรับแรงกระแทกฉันได้ดีกว่าผู้หญิงที่มักจะบ่นเจ็บ แต่ถึงอย่างนั้น... ร่องฟิตของผู้หญิงก็เอามันดี หึ” ใบหน้าสวยมองเขาด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉย แต่ในใจกลับเต้นรัวจนเธอต้องระงับมันไว้ เพราะกลัวว่าเขาจะได้ยินมัน มอร์แกนยิ้มมุมปาก มองชีตาร์ที่กลืนน้ำลายลงคอ ถึงแม้ว่าเธอจะยังคงใบหน้านิ่งเฉยไว้ก็ตามที
“นายมันบ้า”
“อืม ฉันมันบ้ามั้ง”
“นี่คนอย่างนายมาเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟียที่ใหญ่ที่สุดได้ไงกัน? สมาคมคิดอะไรอยู่ ถึงได้ให้คนอย่างนายมาทำหน้าที่ใหญ่ๆ แบบนี้” มอร์แกนเบ้ปากมองบน และถอยหลังไปหยิบไปป์มาจุดสูบ จนชีตาร์มองเขาด้วยความรู้สึกหวั่นๆ นิดหน่อยที่ต้องมาอยู่กับคนแบบนี้ และกว่าพ่อเธอจะหาเงินมาคืนเขา มันจะนานมากแค่ไหน? ถามใจพ่อเธอดูก็แล้วกัน
“ก็เป็นไปแล้ว สมาคมไม่ได้รู้เรื่องนี้ไง”
“ป๊านะป๊า... ทำไมต้องให้ตาร์มาอยู่กับคนแบบนี้ด้วยนะ” ชีตาร์บ่นออกมาอย่างหน้าตาย นี่ขนาดเธอบ่น หน้าเธอก็ยังคงที่ไม่เปลี่ยนเลย มันน่าหงุดหงิดนะ ถึงเธอจะสวยมากๆ ก็ตามทีแต่ใบหน้าที่ไม่แสดงถึงอาการทุกข์ร้อนใดๆ มันก็ทำให้เขาหงุดหงิดเช่นกันนะ
“เธออายุเท่าไหร่?”
“ยี่สิบสอง”
“รุ่นเดียวกับฉัน เรียนจบอะไร? ทำงานอะไร?”
“จบแล้ว แต่ยังไม่ได้ทำ ฉันเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ” มอร์แกนพยักหน้ารับ ยังไงเธอก็ต้องอยู่ในภายใต้อาณัติของเขา ถึงจะรู้สึกหงุดหงิดกับใบหน้าสวยนิ่งก็ตามทีเหอะ
“ไปขนเสื้อผ้า ข้าวของเธอทั้งหมดมาอยู่ที่นี่ เธอคงรู้ตัวเองดีนะ ว่าอยู่ที่นี่ในฐานะอะไร?”
“อืม”
“อยู่ที่นี่ใช่ว่าฉันจะให้อยู่สบายนะ ทำงานทุกอย่างก็แล้วกัน คฤหาสน์ฉันกำลังขาดคนใช้พอดี” ชีตาร์พยักหน้ารับโดยไม่คัดค้านอะไร และมันทำให้มอร์แกนยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่เลยทีนี้ ผู้หญิงอะไรวะ!! แม่งจะนิ่ง จะตายด้านไปไหน เห็นแล้วหงุดหงิดโว้ย!!
“คุณมอร์แกนครับ!!”
“มีอะไร?”
“เกิดเรื่องแล้วครับ” ใบหน้าหล่อขมวดคิ้วทันที มีอะไรให้ปวดหัวอีกวะ!! มอร์แกนหมุนตัวออกไปจากห้อง ทิ้งให้ชีตาร์ยืนมองอย่างนิ่งเฉย ตามกรรมที่ตัวเองไม่ได้ก่อ
มอร์แกนได้ฟังเรื่องที่ลูกน้องเล่าให้ฟังก็รีบแต่งตัว มุ่งตรงไปที่สมาคมทันทีอย่างเร่งด่วน จะอะไรซะอีกล่ะ? ถ้าความลับของเขาไม่รั่วไหลไปถึงหูสมาคมเรื่องที่ว่าเขาเป็นพวกวิปริตผิดเพศไง ได้ทั้งชายและหญิง ร่างสูงเดินเข้าไปในห้องประชุมที่ตอนนี้ทุกคนกำลังนั่งปรึกษากันเรื่องของมอร์แกน
“มาพอดี คุณมีอะไรอธิบายไหมครับ? คุณมอร์แกน”
“อะไร?” ใบหน้าหล่อทำหน้าหงุดหงิดทันที ก่อนจะมองภาพในจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ที่ฉายภาพของเขากับชายหนุ่มทุกท่วงท่า ทำให้ร่างหนายืนกัดฟันแน่น ใครมันกล้าทำแบบนี้กับเขา? อย่าให้รู้นะ แม่งจะฆ่าตัดคอ แล้วโยนให้ฉลามแดกเลยมึง!! ใบหน้าหล่อสงบนิ่งและยิ้มออกมา
“ก็แค่ลูกพี่ลูกน้องของผม กอดคอกันมันผิดเหรอครับ?”
“มันไม่ได้มีแค่นั้นนะครับ เพราะว่าทางเราได้รับข้อมูลว่าคุณมอร์แกนเป็นพวกรักร่วมเพศ มันผิดต่อการเป็นหัวหน้าแก๊งที่ใหญ่ที่สุดนะครับ”
“...”
“ความสามารถของคุณดีมาก แต่ทว่าพฤติกรรมของคุณ พวกเราเล็งเห็นว่า... จะรวบรวมรายชื่อเพื่อขับไล่คุณให้ออกจากแก๊งที่ใหญ่ที่สุดในตอนนี้”
“!!!”
“เราต้องทำตามกฎนะครับ เห็นใจกันด้วย เพราะงั้นถ้าคุณบริสุทธิ์ใจ ก็พิสูจน์ให้พวกผมเห็นสิครับ ว่าคุณไม่ได้ประพฤติตัวแบบนั้น” มอร์แกนมองคณะกรรมการสมาคมที่ยิ้มให้เขา แต่ใช่มันคือยิ้มที่แฝงไปด้วยการเยาะเย้ยว่าเขาไม่มีทางหาข้อพิสูจน์มาได้ว่าตัวเองไม่ได้เป็นแบบนั้น ต่อให้คนที่อยู่ในภาพมาพูด พวกมันก็ไม่มีทางเชื่อ และเขาจะทำยังไงดีวะ!! ตอนนี้มืดไปหมดแล้วจริงๆ
มอร์แกนกลับมาถึงคฤหาสน์ก็ตรงเข้าไปที่ห้องของตัวเอง ซัดเหล้าไปเกือบสองขวดใหญ่ๆ บ้าจริง!! อุตส่าห์เอาทุกอย่างมาเป็นของตัวเองหมดแล้วนะ
“กูจะไม่ยอมให้พวกมึง ไล่กูหรอก!!” ร่างหนากัดฟันแน่น เดินออกจากห้องไปก่อนจะมองร่างบางของชีตาร์ที่ขนกระเป๋าเสื้อผ้า เพื่อรอฟังว่าเขาจะให้เธอไปอยู่ที่ไหน? มอร์แกนมองชีตาร์ที่สบตากับเขา เดี๋ยวนะ? เหอะ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นที่ใบหน้าหล่อร้าย จนชีตาร์มองเขาด้วยความรู้สึกแปลกๆ และเสียวสันหลัง
“เธอ ฉันมีงานให้เธอทำล่ะ?”
“อะไร?”
“แต่งงานกับฉัน”
“!!!”
น้ำเสียงเข้มของมอร์แกนดังก้องไปทั่วคฤหาสน์ ลูกน้องของเขาที่อยู่ทุกมุมของตัวคฤหาสน์ ต่างพากันตกตะลึงที่จู่ๆ มอร์แกนเจ้านายของทุกคนกำลังขอผู้หญิงแต่งงาน ใช่ แต่งงานมันเป็นอะไรที่ใหญ่มากๆ เลยนะ!! เจ้านายของเขาคิดอะไรกันอยู่ ชีตาร์อึ้งไปทันทีกับคำพูดของเขา
“แต่งงานอะไรของนาย? ฉันไม่แต่ง”
“แต่เธอต้องแต่ง แต่งงานกับฉัน... อีกสามวันต่อจากนี้”
“นายจะบ้าหรือไงมอร์แกน ฉันเป็นตัวประกันนะ”
“นั่นแหละ เธอถึงปฏิเสธอะไรฉันไม่ได้ไงชีตาร์” มอร์แกนเดินไปคว้าข้อมือชีตาร์ไว้ และพาเธอเดินขึ้นไปด้านบน ก่อนจะผลักประตูห้องนอนอีกห้องที่อยู่ติดกับห้องของเขา ห้องนอนของเขามันเป็นห้องนอนที่สามารถเปิดประตูไปมาหาสู่กันได้สบาย ร่างบางถูกผลักไปที่เตียงขนาดกว้าง และมองร่างหนาที่โน้มตัวลงมาเกือบจะทับร่างเธอ ถ้ามือบางไม่ยันอกแกร่งไว้
“พรุ่งนี้เธอจะต้องแต่งตัวสวยๆ ไปสมาคมกับฉัน... และหลังจากนั้นไปดูชุดแต่งงาน ไปดูการ์ด ของชำร่วย แหวน และก็ธีมจัดงาน ภายในสามวันทุกอย่างต้องเรียบร้อย”
“นายจะบ้าหรือไงมอร์แกน นายจะแต่งงานกับฉันทำไม? มันไม่มีเหตุผลเลยนะ”
“มีสิ เหตุผลของฉันคือ เธอจะต้องแต่งงานกับฉัน และเธอไม่มีสิทธิ์รู้อะไรทั้งนั้น... นอกจากเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวของฉัน แค่นั้น”
“ฉันไม่...”
“กล้าปฏิเสธฉันอีกครั้ง ฉันไม่รับรองความปลอดภัยของเธอนะว่าจะรอดจนถึงเจอหน้าไอ้แก่โชนาร์ปหรือเปล่า?”
“...”
“พรุ่งนี้เตรียมตัวด้วย และอย่าคิดจะหนีฉัน เพราะถ้าเธอหนีพ่อเธอตาย และถ้าเธอไม่ยอม เธอก็ตาย เลือกเอานะว่าตัวเธอมีทางเลือกมากแค่ไหน?” ใบหน้าหล่อโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้กับเธออีกครั้ง จนริมฝีปากร้อนแตะลงที่ริมฝีปากบางจนชีตาร์ถอยหลังแต่ก็ถูกมือหนาคว้าแขนไว้
“ฐานะเป็นเมียฉัน กับตัวประกัน... ฉันว่าเธอน่าจะชอบเป็นเมียฉันมากกว่านะชีตาร์ ไม่มีใครอยากเป็นตัวประกันตลอดไปหรอกจริงไหม?”
“เป็นเมียกับคนอย่างนาย ฉันไม่เป็นดีกว่า”
- ผู้เขียน
