ผมหัวเราะออกมาเบาๆพร้อมกับใช้มือจับที่หัวของยัยตัวแสบแล้วถามออกมาอีกหนึ่งรอบ
“หึหึ สรุปนอนไหนห๊ะ”
เพี๊ยะ
ฉันใช้มือตีที่แขนเขาแรงๆไปที่หนึ่งก่อนจะคิดขึ้นมาได้ว่าถ้าเราไปเก็บเสื้อผ้าแล้วไม่ต้องลงมาก็ได้นี่หว่า เออ จะให้จอดรอซะให้เข็ด
“นอนบ้านนายก็ได้ ไปเอาเสื้อผ้าก่อน”
“หึหึ ก็แค่เนี่ย”
ผมขับรถมาสักพักก็มาถึงบ้านยัยตัวแสบพอดีพร้อมกับได้ยินเสียงของยัยตัวแสบพูดกับผม
“รอแป๊บนะ ขึ้นไปเอาเสื้อผ้าก่อน”
“อืม”
ฉันบอกคนตัวสูงก่อนจะถือกระเป๋าลงรถแต่มันไม่น่าจะง่ายแบบที่คิดละ
พรึ่บ
“เดี๋ยว แค่ขึ้นไปเอาเสื้อผ้าจะเอากระเป๋าลงไปทำไม”
ผมถามยัยตัวแสบที่เตรียมตัวอย่างดีเลยนะ ฮึ แล้วมันจะรู้ไหมว่าผัวรู้ทัน
“เออ ลืม”
ฉันมองกระเป๋าช่างเถอะไม่ได้ใช้อยู่ดีเดี๋ยวเปิดดูซีรี่ย์ในทีวีก็ได้ พอตัดสินใจได้ฉันก็เปิดประตูลงและลงมาจากรถ อะ ถึงตรงนี้ว่ารอดแล้ว แต่ความจริงคือ
“งื้อ นายจะจับมือฉันไปไหน”
ผมรีบล
