เดี๋ยวก็จบที่นี่หรอก

3101 คำ

ผมหัวเราะออกมาเบาๆพร้อมกับใช้มือจับที่หัวของยัยตัวแสบแล้วถามออกมาอีกหนึ่งรอบ “หึหึ สรุปนอนไหนห๊ะ” เพี๊ยะ ฉันใช้มือตีที่แขนเขาแรงๆไปที่หนึ่งก่อนจะคิดขึ้นมาได้ว่าถ้าเราไปเก็บเสื้อผ้าแล้วไม่ต้องลงมาก็ได้นี่หว่า เออ จะให้จอดรอซะให้เข็ด “นอนบ้านนายก็ได้ ไปเอาเสื้อผ้าก่อน” “หึหึ ก็แค่เนี่ย” ผมขับรถมาสักพักก็มาถึงบ้านยัยตัวแสบพอดีพร้อมกับได้ยินเสียงของยัยตัวแสบพูดกับผม “รอแป๊บนะ ขึ้นไปเอาเสื้อผ้าก่อน” “อืม” ฉันบอกคนตัวสูงก่อนจะถือกระเป๋าลงรถแต่มันไม่น่าจะง่ายแบบที่คิดละ พรึ่บ “เดี๋ยว แค่ขึ้นไปเอาเสื้อผ้าจะเอากระเป๋าลงไปทำไม” ผมถามยัยตัวแสบที่เตรียมตัวอย่างดีเลยนะ ฮึ แล้วมันจะรู้ไหมว่าผัวรู้ทัน “เออ ลืม” ฉันมองกระเป๋าช่างเถอะไม่ได้ใช้อยู่ดีเดี๋ยวเปิดดูซีรี่ย์ในทีวีก็ได้ พอตัดสินใจได้ฉันก็เปิดประตูลงและลงมาจากรถ อะ ถึงตรงนี้ว่ารอดแล้ว แต่ความจริงคือ “งื้อ นายจะจับมือฉันไปไหน” ผมรีบล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม