“มาเดี๋ยวช่วยยกอันไหนที่จะเอาออกไปบ้าง”
ผมเดินเข้ามาในครัวแล้วตอนนี้เมียคือใส่ผ้ากันเปื้อนแล้วก็ตักไอ้นั่นหยิบไอ้นี่ใส่ถ้วยข้าวต้มที่วางอยู่บนโต๊ะ เออ แล้วเมียผมมันน่าจะทำเก่งมากอยู่นะเพราะมันหน้าตามันเหมือนร้านดังๆเลยอะสักพักก็ได้ยินเสียงยัยตัวแสบถามขึ้นมา
“นายตะลึงอะดิ๊ หึหึ”
“อืม ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำเป็น”
“เอ้า หมายความว่าไงเดี๋ยวก็อดหรอกนายอะ”
ฉันกำลังคีบหอมผักชีแล้วก็ขึ้นฉ่ายใส่แต่ละถ้วยอยู่ก็เงยหน้าขึ้นมามองหน้าผัวที่ตอนนี้ก็ยังดูงงแบบหยุดไม่ได้
“ก็ตอนไปบ้านเห็นแม่ครัวทำไง”
“ไอ้บ้า ก็ป้านวลเขาเลี้ยงฉันมาตั้งแต่เบบี๋เขาก็ไม่อยากให้ทำแล้วอีกอย่างที่บ้านมีคนงานไงแต่ถ้าวันไหนอยากทำก็ลงไปทำแต่ส่วนมากก็น้อยอะ เพราะฉันช่วยเคลียร์บัญชีต่างๆของที่บ้านแล้วก็เรียนไปด้วยมันก็หมดวันแล้วไงเวลาว่างเลยพักสมองอยู่กับตัวเองแต่ถ้าม๊าอยู่ต้องเข้าครัวกับม๊าทุกวันเพราะป๊ากินข้าวฝีมือม๊า”
ผมมองยัยตั
