ฉันกอดอกพร้อมกับหันไปมองคนตัวสูงที่นั่งอยู่ข้างๆและถามเขาออกไป
“อันนี้คือชมจริงๆ”
“หึหึ ก็ใช่ไงในสังคมสมัยนี้มันต้องสู้นั่นแหละถึงจะอยู่รอด”
ผมบอกยัยตัวแสบออกไปตามความคิดของตัวเองจริงๆสมัยนี้มันต้องสู้อะไม่งั้นก็เสียเปรียบ อะไรควรสู้ก็ต้องสู้
“ใช่ ความคิดนายดี”
ฉันพยักหน้าและเห็นด้วยกับเขาในเรื่องนี้ เออ แบบนี้ค่อยคุยกันได้หน่อย เวลาเจอคนคุยที่ผ่านมาคือยอมๆไปเถอะไม่ต้องสนใจอะไรแบบนี้ ไม่ถูกจริตไม่คุยต่อแม่งเลย นี่ไง ไม่งงแล้วใช่ไหมทำไมถึงยังโสด ฮ่าๆ สักพักก็ได้ยินเสียงของคนตัวสูงพูดขึ้นมาอีกรอบ
“นี่ แล้วที่ฉันบอกว่าจะจีบเธอ ชอบเธอฉันพูดจริงๆแล้วมีสติครบ ก็ลองคุยกันไปสามวันแล้วก็เป็นแฟนฉันอยากให้เวลาเธอไม่อยากรวบรัด แล้วอาทิตย์หน้าค่อยเก็บของมาอยู่ด้วยกัน”
ฉันนั่งตอนแรกก็มาดีแหละแต่ประโยคข้างหลังเท่านั้นแหละตรงไหนมันไม่ไววะ
“อันนี้คือให้เวลาแล้วเนาะ”
“เออดิ ทำเป็นขั้นตอนนะ จีบ เป็น
