"ท่านประธานครับผมขอโทษครับท่านประธาน ผมจะไม่ทำอีกแล้วครับ ไว้ชีวิตผมด้วยนะครับ อย่าไล่ผมออกเลย"
หลิวไห่หัวเราะเสียงเย็น เขาดึงมีดพกออกมาแล้วควงเล่นเพื่อข่มขวัญผู้จัดการคนนั้น ในขณะที่หลี่เจี่ยซินเบิกตากลมพลางหัวเราะในใจ
เฉินเฟยอวี๋ เธอไปหัดเล่นใหญ่แบบนี้มาจากไหนกัน แต่ก่อนกลัวมีดกลัวปืนไม่ใช่เหรอ
หลิวไห่นั่งยอง ๆ ใช้มีดเชยคางของผู้จัดการคนนั้นขึ้นมา
"รีบจัดโต๊ะเก้าอี้ชุดใหม่ให้ผม ก่อนที่ผมจะไล่คุณออกและต่อไปก็ให้รู้เอาไว้ว่าใครเป็นใคร"
"ครับ ผมเข้าใจแล้วครับ จะรีบจัดการตอนนี้เลยครับ"
ผู้จัดการคนนั้นตัวสั่นงันงกออกไปแล้ว หลิวไห่มองที่พื้นดูเหมือนฟันของผู้ชายคนนั้นจะหักไปซี่หนึ่ง เขาโบกมือเบา ๆ บอดี้การ์ดก็เดินออกไปคอยอารักขาอยู่ด้านนอก
หลี่เจี่ยซินสั่งให้เลขาสาวอีกคนที่มีหน้าที่ดูแลเรื่องตารางงานของเฉินเฟยอวี๋เอาเอกสารที่จำเป็นทุกอย่างมาให้เขาตรวจ
หลิวไห่นั่งลงบนโต๊ะตัวนั้น พลิกเอกส
