บทที่ 48 เก่งเกินไปแล้ว

1667 คำ

ในขณะที่หลิวไห่หัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่เพียงลำพัง ผู้ชายคนนั้นก็ออกมาด้านนอกพร้อมใครอีกคน หลิวไห่ตามเขาไปโดยไม่ลังเล ท่าทางคนพวกนั้นดูมีพิรุธ พวกเขากำลังคุยอะไรกันหลิวไห่ไม่ได้ยินแล้ว สองคนหายเข้าไปในห้อง ๆ หนึ่ง หลิวไห่ตามไปอย่างเงียบเชียบจนพบมุมหนึ่งที่สามารถหลบได้ กระทั่งมีคน ๆ หนึ่งประชิดตัวเขา หลิวไห่เตรียมฟันศอกใส่อย่างเต็มที่แต่กลับถูกคนคนนั้นจับศอกของเขาเอาไว้อย่างแน่นหนา เธอไม่หลบเขายังก้มลงมาแล้วใช้นิ้วชี้จรดที่ปากของตัวเองเป็นการบอกเขาให้เงียบ ที่แท้เป็นหลี่เจี่ยซินนั่นเอง เขาทำสัญญาณมือว่าตามเขามาได้ยังไง หลี่เจี่ยซินเอาแต่ยิ้ม ในตอนนี้ไม่สะดวกให้คุยกันสักเท่าไหร่ พวกเขาจึงแอบดูสองคนนั่นโดยเบียดกันอยู่ในมุมหนึ่ง หลี่เจี่ยซินอยู่ใกล้กับอกของเขา ได้กลิ่นหอม ๆ บนตัวของเฉินเฟยอวี๋แล้วทำให้เธอรู้สึกดี เมื่อรู้สึกดีจึงอดไม่ได้ที่จะซบหน้าลงตรงซอกคอสูดดมเขาหนักขึ้น มือไม้เกินจะควบค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม