บทที่ 30 คนสำคัญ

1540 คำ

จูบของเฉินเฟยอวี๋ไม่ใช่จูบแค่แตะริมฝีปากเหมือนที่พวกเขาแกล้งทำทุกครั้ง แต่คราวนี้หลี่เจี่ยซินกลับสัมผัสได้ทุกปลายลิ้นที่กำลังคุกคามเข้ามาในปากของเธอ  "เสี่ยวอวี๋เธอ อึก อึก" เพียงแค่เธออ้าปากหลี่เจี่ยซินก็ถูกเขาครอบครองริมฝีปากเอาไว้ทั้งหมด แม้กระทั่งลมหายใจของเธอเขายังช่วงชิงเอาไปอีกด้วย  หลี่เจี่ยซินรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกวางยาจึงได้แต่ยืนนิ่งให้เฉินเฟยอวี๋จูบอยู่เนิ่นนาน จนกระทั่งเขาปล่อยเธอในที่สุด หลี่เจี่ยซินขยับห่างเขาเล็กน้อยมองเฉินเฟยอวี๋ด้วยดวงตาที่สับสน ทั้งยังลูบริมฝีปากของตัวเองอีกด้วย ทำไมเธอถึงได้ใจเต้นแรงขนาดนี้กัน "เกิดอะไรขึ้นกับนายกันแน่ เหมือนว่านายจะจูบฉันจริง ๆ" หลิวไห่ยิ้มยกมือโอบไหล่ของเธอแล้วขยับเท้าพาหญิงสาวเดินต่อ "ก็แค่ทดสอบน่ะ" หลี่เจี่ยซินมองเขา ตั้งแต่เขาลงเครื่องเป็นครั้งแรกที่เฉินเฟยอวี๋พูดประโยคยาว ๆ ออกมา "เสียงของนายก็แปลก" หลิวไห่คิดว่าผู้ห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม