ไม่น่าเลย

674 คำ
ตอนที่ 1 มาริสา ดิลกภัทร สาวน้อยวัย 21 ปี เธอเรียนเอกวิชาเอกประชาสัมพันธ์ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ก่อนหน้าที่เธอจะเรียนจบเทอมสุดท้าย มาริสาได้เข้าไปฝึกงานที่โรงแรมแห่งหนึ่ง เจอผู้จัดการโรงแรมจอมเนี้ยบสาวสองที่อิจฉาในความสวยของมาริสา และวันหนึ่งเธอถูกทำโทษที่มาสายให้ไปทำความสะอาดที่ห้องของรองผู้บริหาร “ห้องสุดท้ายแล้ว มาริสา ห้องนี้ห้องท่านรองกฤตดนัย ระวังด้วยล่ะ” “ค่ะ” หญิงสาวรับคำแล้วเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดเข้าไป ระหว่างที่กำลังทำความสะอาดอยู่นั้นเธอก็เอื้อมไปปัดฝุ่นบนชั้นที่เขาเก็บไวน์ แต่มือเจ้ากรรมดันพลาดไปโดนขวดไวน์ตกลงมาแตกไม่เป็นชิ้นดี เพล้ง!!!!! ขวดไวน์ทรงสวยหล่นลงพื้นอย่างรุนแรง แตกกระจายอยู่บริเวณด้านหน้าของมาริสา ผู้จัดการสาวสองที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่บริเวณหน้าห้องได้ยินเสียงก็รีบผลักประตูเข้ามาดู “ว้าย!..ตาเถร” ณัฐชี่ หรือนายณัฐพงศ์สาวสองอุทานเสียงดัง “พี่ณัฐชี่ ริสาขอโทษ” มาริสาขอโทษแล้วรีบยกมือไหว้ผู้จัดการ “เธออย่าเพิ่งเดินนะ รีบทำความสะอาดก่อนเร็ว ตายแล้ว ๆ อกอี้แป้นจะแตก” ณัฐชี่ที่เป็นผู้จัดการสาวสองถึงกับเอามือทาบออกเพราะไวน์ขวดนี้คุณกฤตดนัยหวงนักหวงหนา ขนาดเพื่อนมาขอซื้อต่อเขายังไม่ขาย ราคาราว ๆ เกือบห้าแสนได้ “ไปทำอีท่าไหน หึ!!..ยัยริสา” เมื่อตั้งสติได้ณัฐชี่จึงรีบถามมาริสาออกไป “หนูเอื้อมไปปัดฝุ่นค่ะ แล้วมือพลาดไปโดน” หญิงสาวอธิบายให้ผู้จัดการโรงแรมฟัง “ยังไงหนูจะรับผิดชอบเองนะคะ” สาวสองรีบพูดขึ้นเพื่อปัดความรับผิดชอบ “เธอจะรับผิดชอบยังไงไหว ไวน์ขวดนี้หาซื้อได้ที่เมืองไทยที่ไหนกันล่ะ แล้วอีกอย่างถึงมีขายเธอจะซื้อไหวเหรอยะ ขวดล่ะห้าแสน” “ห๊า...พี่ณัฐชี่ พี่ว่าอะไรนะคะ” มาริสาตกใจกับคำพูดของผู้จัดการสาวสองเลยต้องทวนคำพูดซ้ำ “ฟังไม่ผิดหรอกย่ะ ห้าแสน เธอเตรียมเงินไว้เลย” “โหย!! แล้วหนูจะมีปัญญาไปหาเงินที่ไหนมาใช้เขาล่ะเนี่ย สงสัยเป็นหนี้หัวโตแน่เลย” “คนที่จะรับผิดชอบความผิดนี้ทั้งหมดก็คือเธอ” พี่เลี้ยงฝึกงานรีบบอก ทั้งที่เป็นคนสั่งลงโทษเธอแท้ ๆ กลับไม่ได้ช่วยเหลือเธอแต่อย่างใด ตอนนี้มาริสามืดแปดด้านยังไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไร ผู้จัดการบอกว่าตอนนี้ คุณกฤตดนัยรองประธานไม่อยู่ ไปสัมนาที่ต่างประเทศ ถ้ากลับมาเธอจะต้องรับผิดชอบไปคุยกับคุณกฤตดนัยด้วยตัวเอง มาริสารีบโทรปรึกษาณิชาเพื่อนสนิทของเธอที่ฝึกงานอยู่แผนกอาหารของโรงแรม “ณิชา เกิดเรื่องใหญ่แล้ว ฮื้อๆๆ” “เฮ่ย!! ใจเย็น ๆ ริสา มีเรื่องอะไร” ณิชารีบบอกเพื่อน ด้วยความที่มาริสาร้องไห้จนทำให้เธอตกใจ “คือ ๆ ว่า..ริสา ทำขวดไวน์แตก” ณิชาค่อยโล่งออก คิดว่าเพื่อนเจอเรื่องร้าย ๆ “เอ้า!! ก็แค่ไวน์ก็หามาทดแทนสิ” “ไวน์ท่านรองขวดละห้าแสนนะ..ณิชา” “ห๊า!!!.. ทำไมแพงจัง” ณิชาตกใจอีกครั้ง แต่ก็ต้องรีบปลอบเพื่อนไป “เอางี้นะ ริสา เดี๋ยวเย็นนี้เจอกันที่เดิมนะพอดีณิชามีนัด เดี๋ยวณิชาจะปรึกษาแดนอีกทีนะ” มาริสาถอนหายใจออกมา อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดแหละ เย็นนี้มาริสาไปตามนัดของณิชาตรงผับที่เคยไป เธอไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่ก็ไม่อยากขัดเพื่อน และอีกอย่างคนที่มาจีบณิชาก็เพื่อนคณะเดียวกันกับเธอ แดนเทพตามจีบณิชามาตั้งเกือบสามปีกว่า จนณิชายอมใจอ่อนคบด้วย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม