ไม่น่าเลย
674 คำ
ตอนที่ 1
มาริสา ดิลกภัทร สาวน้อยวัย 21 ปี เธอเรียนเอกวิชาเอกประชาสัมพันธ์ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ก่อนหน้าที่เธอจะเรียนจบเทอมสุดท้าย มาริสาได้เข้าไปฝึกงานที่โรงแรมแห่งหนึ่ง เจอผู้จัดการโรงแรมจอมเนี้ยบสาวสองที่อิจฉาในความสวยของมาริสา และวันหนึ่งเธอถูกทำโทษที่มาสายให้ไปทำความสะอาดที่ห้องของรองผู้บริหาร
“ห้องสุดท้ายแล้ว มาริสา ห้องนี้ห้องท่านรองกฤตดนัย ระวังด้วยล่ะ”
“ค่ะ” หญิงสาวรับคำแล้วเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดเข้าไป
ระหว่างที่กำลังทำความสะอาดอยู่นั้นเธอก็เอื้อมไปปัดฝุ่นบนชั้นที่เขาเก็บไวน์ แต่มือเจ้ากรรมดันพลาดไปโดนขวดไวน์ตกลงมาแตกไม่เป็นชิ้นดี
เพล้ง!!!!! ขวดไวน์ทรงสวยหล่นลงพื้นอย่างรุนแรง แตกกระจายอยู่บริเวณด้านหน้าของมาริสา ผู้จัดการสาวสองที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่บริเวณหน้าห้องได้ยินเสียงก็รีบผลักประตูเข้ามาดู
“ว้าย!..ตาเถร” ณัฐชี่ หรือนายณัฐพงศ์สาวสองอุทานเสียงดัง
“พี่ณัฐชี่ ริสาขอโทษ” มาริสาขอโทษแล้วรีบยกมือไหว้ผู้จัดการ
“เธออย่าเพิ่งเดินนะ รีบทำความสะอาดก่อนเร็ว ตายแล้ว ๆ อกอี้แป้นจะแตก” ณัฐชี่ที่เป็นผู้จัดการสาวสองถึงกับเอามือทาบออกเพราะไวน์ขวดนี้คุณกฤตดนัยหวงนักหวงหนา ขนาดเพื่อนมาขอซื้อต่อเขายังไม่ขาย ราคาราว ๆ เกือบห้าแสนได้
“ไปทำอีท่าไหน หึ!!..ยัยริสา” เมื่อตั้งสติได้ณัฐชี่จึงรีบถามมาริสาออกไป
“หนูเอื้อมไปปัดฝุ่นค่ะ แล้วมือพลาดไปโดน” หญิงสาวอธิบายให้ผู้จัดการโรงแรมฟัง
“ยังไงหนูจะรับผิดชอบเองนะคะ” สาวสองรีบพูดขึ้นเพื่อปัดความรับผิดชอบ
“เธอจะรับผิดชอบยังไงไหว ไวน์ขวดนี้หาซื้อได้ที่เมืองไทยที่ไหนกันล่ะ แล้วอีกอย่างถึงมีขายเธอจะซื้อไหวเหรอยะ ขวดล่ะห้าแสน”
“ห๊า...พี่ณัฐชี่ พี่ว่าอะไรนะคะ” มาริสาตกใจกับคำพูดของผู้จัดการสาวสองเลยต้องทวนคำพูดซ้ำ
“ฟังไม่ผิดหรอกย่ะ ห้าแสน เธอเตรียมเงินไว้เลย”
“โหย!! แล้วหนูจะมีปัญญาไปหาเงินที่ไหนมาใช้เขาล่ะเนี่ย สงสัยเป็นหนี้หัวโตแน่เลย”
“คนที่จะรับผิดชอบความผิดนี้ทั้งหมดก็คือเธอ” พี่เลี้ยงฝึกงานรีบบอก ทั้งที่เป็นคนสั่งลงโทษเธอแท้ ๆ กลับไม่ได้ช่วยเหลือเธอแต่อย่างใด ตอนนี้มาริสามืดแปดด้านยังไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไร ผู้จัดการบอกว่าตอนนี้ คุณกฤตดนัยรองประธานไม่อยู่ ไปสัมนาที่ต่างประเทศ ถ้ากลับมาเธอจะต้องรับผิดชอบไปคุยกับคุณกฤตดนัยด้วยตัวเอง
มาริสารีบโทรปรึกษาณิชาเพื่อนสนิทของเธอที่ฝึกงานอยู่แผนกอาหารของโรงแรม
“ณิชา เกิดเรื่องใหญ่แล้ว ฮื้อๆๆ”
“เฮ่ย!! ใจเย็น ๆ ริสา มีเรื่องอะไร” ณิชารีบบอกเพื่อน ด้วยความที่มาริสาร้องไห้จนทำให้เธอตกใจ
“คือ ๆ ว่า..ริสา ทำขวดไวน์แตก” ณิชาค่อยโล่งออก คิดว่าเพื่อนเจอเรื่องร้าย ๆ
“เอ้า!! ก็แค่ไวน์ก็หามาทดแทนสิ”
“ไวน์ท่านรองขวดละห้าแสนนะ..ณิชา”
“ห๊า!!!.. ทำไมแพงจัง” ณิชาตกใจอีกครั้ง แต่ก็ต้องรีบปลอบเพื่อนไป
“เอางี้นะ ริสา เดี๋ยวเย็นนี้เจอกันที่เดิมนะพอดีณิชามีนัด เดี๋ยวณิชาจะปรึกษาแดนอีกทีนะ” มาริสาถอนหายใจออกมา อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดแหละ เย็นนี้มาริสาไปตามนัดของณิชาตรงผับที่เคยไป เธอไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่ก็ไม่อยากขัดเพื่อน
และอีกอย่างคนที่มาจีบณิชาก็เพื่อนคณะเดียวกันกับเธอ แดนเทพตามจีบณิชามาตั้งเกือบสามปีกว่า จนณิชายอมใจอ่อนคบด้วย
- ผู้เขียน
