EP.42 โรงพยาบาลหวาม
“อ้าวท่านชีคกับท่านชีคคาลงไปทำอะไรข้างเตียงล่ะครับ” แพทย์สูงวัยเอ่ยถามราวกับจะแกล้ง
ชีคฮัยฟาอ์กลับยืนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ภัครติทนไม่ไหวเลยวิ่งหนีเข้าห้องน้ำเสียดื้อๆ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับคฤหาสน์ให้เร็วที่สุด นี่คงเป็นทางเดียวที่จะล้างความอายลงได้บ้าง
นานวันคนที่โรงพยาบาลคงลืมเรื่องนี้ไปเอง เธอหวังไว้เช่นนั้น...
“เธอเคยบอกว่าอยากเที่ยวให้ทั่วหมู่บ้านเจมินใช่มั้ย” ชีคหนุ่มถามขึ้นขณะที่รถยนต์กำลังแล่นออกจากโรงพยาบาล
คนตัวเล็กได้ยินคำถามนั้นก็รีบพยักหน้ารัวๆ ด้วยท่าทางกระตือรือร้น
“ท่านชีคจะอนุญาตให้หนูไปเที่ยวเหรอคะ” หญิงสาวขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆ ก่อนจะเกาะแขนเขาไว้อย่างออดอ้อน
“เธอไหวหรือเปล่า”
“ไหวค่ะ หนูแข็งแรงม้ากมาก” หญิงสาวพยายามนำเสนอความแข็งแรงของตนเองเต็มที่ ทว่าคนตัวโตกลับเอาแต่นั่งนิ่ง มีเพียงริมฝีปากที่หยักยิ้มเพียงเล็กน้อย
“เที่ยวได้ แต่ต้องออมแรงเอ
