เฮย์เดนกำลังขึ้นไปทำงานที่อยู่ชั้นที่สิบเก้า แต่เขาแวะมาคุยงานกับผู้จัดการฝ่ายการตลาดที่ชั้นนี้เข้าเสียก่อนเลยเห็นว่าพลอยวารินทร์ผู้หญิงที่เขาดูแลอยู่มีผู้ชายมาติดพันถึงโต๊ะทำงาน สงสัยว่าพลอยวารินทร์จะไม่รู้ว่าเขาไม่ชอบที่เธอทำตัวแบบนี้ ลำพังเธอคนเดียวเขาคงไม่สนใจแต่เธอมีลูกสาวของเขาอยู่ในความดูแลก็ควรทำตัวให้ดีหน่อย
เฮย์เดนไม่พูดอะไรแต่ดวงตาสีน้ำตาลเข้มขึ้น อีวานและดาร์เรนคนสนิทรู้ดีจึงมองเรย์มอนด์ด้วยสายตาคมกริบ จดจำบัญชีแค้นแทนเจ้านายไว้แล้ว เมื่อขึ้นลิฟต์มาถึงชั้นที่สิบเก้า
เฮย์เดนก็ไม่ได้พูดอะไรเขาเปิดโน้ตบุ๊กราคาแพงทำงาน แต่
อีวานที่เป็นมือขวาคนสนิทที่ลงไปที่ชั้นที่สิบแปดไม่นานก็กลับเข้ามารายงานอย่างรู้งาน
“คุณเฮย์เดนครับ ผมจัดการทำเรื่องย้ายนายเรย์มอนด์ไปที่สาขาอื่นแล้ว ไม่ทราบว่าคุณเฮย์เดนคิดว่ายังไงบ้างครับ ต้องการให้ผมลงมือหนักมากกว่านี้หรือเปล่า”
เฮย์เดนเงยหน้าขึ้นมา มุมปากมีรอยยิ้ม ขณะที่ดาร์เรนก้าวเข้ามาวางถ้วยกาแฟแล้วถอยหลังไปประสานมือรอรับคำสั่งใกล้ ๆ อีวาน เฮย์เดนพอใจการทำงานของอีวานมาก อีกฝ่ายรู้ใจว่าเขาต้องการอะไรและไม่พอใจอะไรโดยที่เขาไม่ต้องเอ่ยปาก
“ก็ตามนั้น” เฮย์เดนเลิกคิ้วบอกเหมือนไม่ใส่ใจนัก แต่ที่จริงเขาพอใจมากที่อีวานจัดการแทน ไม่ต้องให้เขาลงมือไปจัดการเองเพราะเขามีงานยุ่งและสำคัญกว่านั้นหลายอย่าง ก่อนจะก้มหน้าทำงานต่อเฮย์เดนก็เงยหน้าขึ้น “อีวานแล้วนายคอยดูด้วยว่ามันยังติดต่อกับพลอยวารินทร์หรือเปล่า ถ้ามันยังมายุ่งกับผู้หญิงของฉันอีกก็ทำให้มันรู้ว่าพลอยวารินทร์เป็นเมียฉัน และที่สำคัญเป็นแม่ของลูกฉัน”
อีวานแลกเปลี่ยนสายตากับดาร์เรน เฮย์เดนหวงพลอยวารินทร์มากแต่ไม่เคยเปิดเผยอีกฝ่ายต่อสาธารณะชน เก็บแม่ของลูกไว้ไม่ต่างจากเก็บสมบัติชิ้นหนึ่งไว้ชื่นชมโดยที่ไม่เคยแตะต้องเลยหลังจากเคยนอนด้วยกันเพียงครั้งเดียวและอีกฝ่ายก็มีสายเลือดของแบรดฟอร์ดติดท้องไป
เฮย์เดนไม่สามารถแต่งงานกับอีกฝ่ายได้ถึงแม้พลอยวารินทร์จะมีลูกเพราะเฮย์เดนมีคู่หมั้นอยู่แล้ว ก่อนที่จะรู้ว่าพลอยวารินทร์ท้อง แต่ที่ต้องดูแลพลอยวารินทร์ก็เพราะมีลูกสาวเกิดขึ้นมา เฮย์เดนไม่ต้องการให้เลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองไปตกระกำลำบากจึงพาตัวสองคนแม่ลูกให้มาที่เออร์วิงแล้วดูแลอย่างดี
นอกจากจะไม่อยากให้ลูกสาวไปตกระกำลำบากแล้วอีวานก็รู้ว่าเฮย์เดนยังติดใจสาวไทยคนนี้อย่างมาก เพราะตั้งแต่มีเซ็กซ์กับพลอยวารินทร์ครั้งนั้น เฮย์เดนก็อยากกลับไปเมืองไทยตลอด ลูกน้องอย่างเขาก็ดันรู้ใจเจ้านายดีเสียด้วย จึงหาวิธีพาตัวสาวไทยคนนั้นกับลูกสาวมาที่เออร์วิงเสียเลย
“ผมจะให้คนของเราคอยจับตาดูครับ”
“ดี ถ้าอย่างนั้นพวกนายสองคนมีอะไรก็ไปทำ ฉันจะทำงาน”
“ครับ” สองบอดี้การ์ดรับคำแล้วถอยหลังออกไปจากห้องทำงานใหญ่ ส่วนเฮย์เดนปล่อยความคิดให้แล่นไปถึงสาวสวยชาวไทยที่เขาพาตัวมาอยู่ที่เพนต์เฮาส์ได้หนึ่งเดือนแล้ว เขาจ่ายเงินให้ทุกเดือนและก่อนเธอจะเดินทางมาเขาก็มอบเงินให้ทางบ้านเธอด้วย แต่หลังจากเขาได้สมบัติชิ้นนี้มาแล้วเขาก็ไม่เคยไปหาอีกฝ่ายเลย เห็นทีวันนี้เขาต้องไปดูความเป็นอยู่ของสองแม่ลูกเสียหน่อย
พลอยวารินทร์นั่งทำงานด้วยใบหน้าไม่สบอารมณ์ เธอไม่คิดจะสนใจเฮย์เดนอยู่แล้ว คนบ้านั่นจะเป็นยังไงก็ช่าง เพราะเขาหลอกให้เธอมาอยู่ที่เออร์วิงเพื่อเลี้ยงลูกให้เขา เธอก็จะอยู่แค่ทำหน้าที่นั้นคือหน้าที่ของแม่ เธอไม่ต้องการพลัดพรากจากลูกจึงรับข้อเสนอให้ทำงานที่บีพีสาขาเออร์วิงหนึ่งปี ก่อนเดินทางกลับไปรับตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายการตลาดที่เมืองไทย เธอไม่มีปัญญาฟ้องร้องขอลูกมาจากเขาเพราะเธอขึ้นศาลแล้วแต่ศาลพิจารณาว่าลูกสาวของเธอควรอยู่ในความดูแลของเฮย์เดนซึ่งมีฐานะทางการเงินที่มั่นคงแน่นอน ก็ใช่น่ะสิเขาร่ำรวยขนาดนั้นส่วนเธอก็ตรงกันข้ามกับเขาก็คือพอมีกิน โชคดีที่มีความรู้ดีจึงสามารถพาตัวเองไต่เต้าด้วpลำแข้งขึ้นมาจนมีฐานะหน้าที่การงานที่ดี และชีวิตเธอจะดีกว่านี้ก็ได้ถ้าไม่ต้องเจอเขา เพราะเธออยากดูแลลูกสาวเธอจึงต้องยอมรับข้อเสนอแสนเจ็บปวดของเขา
‘ผู้ชายเห็นแก่ตัว’
เวลานี้เธอได้มีเวลาอยู่กับลูกอีกหนึ่งปีก็ยังดีกว่าไม่ได้เจอหน้ากันอีกเลย ไว้ครบหนึ่งปีเธอจะขอร้องเขา ให้เขาเปลี่ยนใจยอมยกลูกสาวให้เธอ เธอจึงต้องทำตัวดี อ่อนข้อต่อเขาทั้งที่แสนชิงชังไอ้คนโรคจิตที่ชอบใช้อำนาจเงินมาชี้ชะตาชีวิตของเธอกับลูก
พลอยวารินทร์ได้ยินเสียงโทรศัพท์จึงหยุดคิดเรื่องเก่า แล้วกรอกเสียงลงไป
“ค่ะ ฉันจะส่งงานให้ภายในสิบนาทีนี้ค่ะ” พลอย
วารินทร์กรอกเสียงตอบหัวหน้า ยืดกายลุกขึ้นเดินไปแผนกไอทีเพื่อรับโน้ตบุ๊กที่ซ่อมเสร็จแล้ว
เนื่องจากเรย์มอนด์ถูกเรียกตัวไปที่ฝ่ายบุคคลด่วนที่สุด มีคำสั่งสายฟ้าแลบให้ย้ายไปประจำที่สาขาพอร์ตแลนด์อย่างกะทันหัน เรย์มอนด์ไม่ได้มาลาเธอเขาต้องรีบเก็บของแล้วไปรายงานตัวยังที่สาขาใหม่ในตอนบ่าย ไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องเร่งด่วนขนาดนั้น เธอจึงได้แต่เก็บความแปลกใจไว้ ไม่อยากคิดว่าจะเป็นฝีมือของผู้ชายคนนั้น ถ้าเป็นจริงละก็คงไม่แปลก คนพรรค์นั้นทำได้ทุกอย่างอยู่แล้วโดยเฉพาะเรื่องชั่ว ๆ เหมือนที่ทำกับเธอไง แต่เธอพยายามคิดบวกมองโลกในแง่ดี
‘เขาคงไม่ทำแบบนั้น เขาจะทำเพื่ออะไรกันล่ะ ไม่เห็นจะมีเหตุผล’ ถึงจะคิดแบบนั้นแต่ก็ยังอดสงสัยไม่ได้ว่าตัวเองเป็นต้นเหตุหรือเปล่าเพราะข่าวของเธอกับเรย์มอนด์ถูกซุบซิบไปทั่วออฟฟิศ จนโน้ตบุ๊กเปิดทำงานได้แล้ว พลอยวารินทร์จึงลืมเรื่องเฮย์เดนแล้วรีบส่งเมลงานให้หัวหน้า แต่สายตาคู่สวยก็หันไปสะดุดร่างของอีวานที่ปรากฏขึ้น พลอยวารินทร์จำเขาได้ดีไม่มีลืมก็เพราะอีวานที่เป็นคนพาเธอมาจากประเทศไทย