“ มีนมาหรือยัง ” เจ้านายหนุ่มถามลูกน้องในร้านทันทีที่ไปถึงร้านกาแฟ หลังจากที่พาแม่ตุ๊กแกมือกาวอย่างเริงรตีไปรับประทานอาหารอิตาเลี่ยนอย่างที่หล่อนอยาก และส่งถึงคฤหาสน์หลังงามเรียบร้อยแล้ว เพราะติดว่าบิดาของหล่อนเป็นหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทเฉย ๆ หรอก เขาจึงจำใจต้อง เทคแคร์ เพราะตนเองก็มีตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายวิศวกรรมแห่งภาคใต้ ผลประโยชน์ของบริษัทต้องมาอันดับหนึ่ง
“ มาแล้วค่ะ อยู่หลังร้าน ” หนึ่งในพนักงานเงยหน้าขึ้นตอบ
ร่างสูงใหญ่รีบเดินไปตามทิศทางที่ลูกน้องบอก หวังจะเจอใบหน้าหวาน ๆ ที่รบกวนใจอยู่ตลอดเวลา เมื่อเลิกงานแล้วทำให้เขาต้องรีบมุ่งตรงมาที่ร้านโดยทันที
ขณะเดินไปยังไม่ทันถึงตัว ก็ได้ยินเสียงหวานคุยโทรศัพท์ ชายหนุ่มชะงักก่อนแนบร่างใหญ่ไปกับฝาผนัง แอบฟังบทสนทนาอยู่เงียบ ๆ
“ มีนไม่มีแล้วนะคะพี่กร จริง ๆ ไปฝึกงานมีนก็เห็นคนอื่นเขาใส่ชุดนักศ
