บทที่13

816 คำ

เราสองคนเดินจับมือกันตามชายทะเลที่มีของขายเยอะมากๆ ก่อนที่เขาจะยืนซื้อน้ำให้ฉันอยู่บรรยากาศเริ่มดีขึ้นเพราะเขาอารมณ์ดีขึ้นแล้วล่ะ สายตาของฉันเหลือบไปเห็นร้านขายสร้อยข้อมืออยู่ก็เลยว่าจะไปดูหน่อย อยากซื้อของให้เขาเก็บไว้เพราะฉันอยากให้เขารักฉันไงล่ะ “เออคุณริวค่ะ หอมขอไปดูของทางนู้นหน่อยนะคะ..” “ได้ดิ ฉันรอที่นี่แล้วกัน” ฉันพยักหน้าแล้วเดินไปอีกฝั่งก็เลือกดูเชือกข้อมือที่เหมาะกับเขา ก่อนจะไปสะดุดกับเชือกข้อมือถักลายสีน้ำตาลแล้วหยิบมาดูป้ายที่ติดไว้กับสายข้อมือเชือก “เชือกที่ให้สมหวังเรื่องความรัก? อืม.. เอาอันนี้แหละ” ฉันส่งเงินให้คนขายแล้วเอาเชือกใส่กระเป๋ากางเกงแล้วเดินไปหาเขาที่กำลังยืนซื้อน้ำให้ฉันกินอยู่ “อ้าว ไงไปดูอะไรมา?” “เปล่าค่ะ แค่ดูๆ นะคะ..กลับเลยไหมค่ะหอมหิวแล้ว” “หิวฉันเหรอ?” “คะ คุณริว คนบ้า!!!” “5555 ไปๆ เด็กน้อย” เขากอดคอฉันพร้อมกับหัวเราะทันทีอย่างขำๆ บ้าจริง ชอบพ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม