ตอนที่ 1/2 โลกใบเล็กสลาย 2
1049 คำ
“แม่ขอโทษที่ไม่ค่อยได้ดูแลหนูนะ ต่อไปนี้แม่จะดูแลลูกเอง” เธอเอาแต่ออกไปทำงานทิ้งลูกให้อยู่กับแม่มันเจ็บใจตรงที่มารู้ว่าแม่ติดการพนันแล้วช่วงเวลานั้นลูกเธอจะได้เห็นได้รู้อะไรไปบ้าง
“ผมไม่เป็นอะไรครับ”
มีโอ ลูกชายวัย 7 ขวบของเธอยิ่งโตยิ่งหล่อแต่แอบหน้าหวานเหมือนแม่แต่นิสัยไม่ค่อยพูดเท่าไหร่คล้ายกับเด็กมีโลกส่วนตัวสูงชอบอะไรเหมือนผู้ใหญ่ มีโอเรียนในตัวอำเภอค่าเทอมไม่แพงแค่หมื่นกลางๆ ส่วนบ้านเธออยู่ในตำบลเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยฟาร์มม้าฟาร์มโคนม ลูกหลานคนในตำบลมีเงินกันทั้งนั้นที่นี่เลยมีรถรับส่งจากโรงเรียนประถมในตัวอำเภอที่ค่อนข้างเจริญแล้ว
พอรุ่งเช้ามีมี่ก็ตื่นมาเตรียมอาหารเช้าให้ลูกชาย ส่วนมีโอก็ตื่นแต่เช้าตื่นเต้นที่โรงเรียนเปิดเทอมแล้วเลยตื่นแต่เช้ามาแต่งตัวพร้อมไปเรียนมาก
“มากินข้าวก่อนสิครับ”
“ครับผม มีมี่จะไปทำงานในเมืองอีกแล้วใช่ไหมครับ” แม่เขาทำงานในเมืองไปเช้ากลับเย็นตลอดเราจะได้เจอหน้ากันแค่ตอนเช้าเพราะฉะนั้นเขาอยากมองหน้าแม่นานๆ
“ไม่แล้วจ้ะ แม่จะทำงานที่บ้านรอมีโอเลิกเรียนแล้วกลับมาหอมแก้มกันดีไหมคะ” ยื่นมือไปวางทาบบนศีรษะทุยแล้วขยี้มันเบาๆ อย่างนึกมันเขี้ยว
“จริงเหรอ งั้นกลับมาก็ได้เจอมีมี่เลยสิ”
“ใช่แล้วครับ” แค่เห็นท่าทางดีใจของลูกเธอก็คิดว่าการตัดสินใจลาออกจากงานมันถูกต้องแล้ว “รีบกินข้าวจะได้ดื่มนม”
“ครับผม” มีโอลงมือทานข้าวเองโดยไม่มีคนป้อนเพราะโตมากแล้วและส่วนหนึ่งก็คืออยากกินเองนั่นแหละ
เวลาหกโมงครึ่งรถตู้ก็มารับเด็กนักเรียนของเธอแล้ว มีมี่โบกมือลาลูกชายและเดินออกมาส่งจนรถตู้เคลื่อนตัวออกไปไกลสุดขอบตา ช่วงสายเธอมีคุยกับเซลล์ขายรถตัดสินใจจะขายรถออกเหลือไว้แต่คันที่ได้ใช้จริงที่เลือกไว้คือคันที่ลูกชายชอบนั่นก็คือรถเก๋งญี่ปุ่นคันเล็กห้าประตูสีชมพู
หลังจากได้เงินจากการขายรถขายกระเป๋าที่สะสมมาก็พอได้เงินโป๊ะค่าที่ตั้งสุสานและจ่ายค่าคนงาน ตลอดสามปีมานี้เธอไม่ได้รับเงินค่าดูแลสุสานเลยและปล่อยให้แม่เป็นคนดูแลเงินก้อนใหญ่และนั่นแหละมั้งที่กลายเป็นจุดเริ่มต้นให้แม่เข้าวงการเล่นการพนัน พอเสียเงินก้อนนั้นไปก็กลายเป็นว่าหยุดตัวเองไม่ได้และอยากได้มันคืน สิ่งที่ได้กลับมาไม่ใช่เงินแต่เป็นหนี้ก้อนโตมีบ้านขายบ้านมีรถขายรถ แม่จากไปแล้วแต่หนี้ยังอยู่เธอจะหนีไปได้ยังไงงานศพยังไม่ออกจากบ้านก็มีเจ้าหนี้มาทวงหนี้ถึงหน้าบ้านแล้วเพราะกลัวไม่ได้เงินคืน
บ้านโมเดิร์นที่เธอทุ่มเงินระหว่างทำงานเป็นนางแบบมาสร้างไว้เมื่อหลายปีก่อนก็คือบ้านหลังนี้เป็นบ้านโมเดิร์นถือว่าใหญ่ชั้นเดียวแต่มีสัดส่วนเป็นสองชั้นเพาะออกแบบให้มีบันไดเดินขึ้นไปยังห้องนอนไม่มีหลังคาออกแบบทรงตึกสี่เหลี่ยมทั้งหมดคลุมโทนสีเทาดำทั้งบ้าน มีลานจอดรถได้ห้าคันมีสระน้ำพุขนาดกลางตั้งอยู่หน้าบ้านตามความเชื่อเพื่อเสริมดวงชะตามีรั้วสูงล้อมรอบบ้านไว้เพื่อกันขโมยและมีศาลาตั้งไว้กลางบ่อปลาคราฟเอาไว้นั่งมองบรรยากาศทุ่งหญ้าของฟาร์มคนอื่น
เธอมีเวลาเศร้าเสียใจที่ไหนแบบนั้นคงได้อดตายกันแน่ แม่ที่เธอรักยังกล้าหักหลังเธอขายทุกอย่างที่มีงั้นเธอจะบาปไหมถ้าไม่ขอเศร้ากับการที่แม่จากไปแล้วแต่ทิ้งหนี้เกือบร้อยล้านเอาไว้ให้
หนึ่งเดือนผ่านไปแล้วที่ยังคงต้องสะสางหนี้ทุกอย่าง เอาบ้านคืนมาจากธนาคารได้แล้วแต่เป็นการเอาหนี้มาโป๊ะหนี้ก็จะไม่ได้อยู่อย่างสุขสบายเหมือนเดิมแต่อย่างน้อยก็มีบ้าน รถก็ขาย เสื้อผ้าแบรนด์ดังก็เอาไปขายมือสองกระเป๋ารองเท้าที่เคยซื้อมาสะสมตอนที่มีงานมีเงินแต่ตอนนี้ไม่เหลืออะไรเลย
ตึกที่ซื้อไว้นั่นไม่เอาแล้วก็ได้ขายก็ขายไปแต่บ้านกับธุรกิจสุสานยังคงต้องอยู่ตลอดไปตามที่พ่อเธอต้องการมาตลอดตอนที่ยังมีชีวิต
ชีวิตจากคุณหนูเข้าเมืองไปทำงานถ่ายแบบให้ร้านชุดนู่นนี่นั่นกลายมาเป็นหญิงกระเซิงหัวฟูวันวันหนึ่งต้องทำอะไรสารพัดอย่างตอนที่ลูกไปโรงเรียนพอวันหยุดก็ต้องทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่กับลูกให้มากกว่าเดิม การเป็นแม่คนมันไม่ง่ายเลยจริงๆ
จริงสิที่บ้านยังมีเจ้าหมาไซบีเรียนสองตัวมีโอเลี้ยงมันมาตั้งแต่ยังเด็กพาไปวิ่งเล่นหรือพาว่ายน้ำอาบน้ำดูแลกันสามพี่น้องมาตลอด ตอนที่มีความสุขมันก็อยู่ด้วยพอตอนทุกข์ก็ทิ้งมันไม่ได้เหมือนกัน ค่าใช้จ่ายสำหรับหมาใหญ่สองตัวไม่น้อยเลยแต่มันคือเพื่อนลูกเธอก็ต้องกัดฟันเลี้ยงเอาไว้
ไม่รู้จะเริ่มงานจากตรงไหนมีงานอะไรที่ทำอยู่ที่บ้านได้บ้างตอนนี้มีมี่กำลังขบคิดอยู่เพราะยังไม่อยากใช้เงินส่วนที่เก็บไว้ให้ลูกจ้างพี่เลี้ยงเด็กและเธอก็อยากอยู่กับลูกในตอนที่ลูกเสียคุณยายไป ถึงแม่เธอจะเลวตอนจบแต่ท่านก็รักหลานจริงๆ เธอยังเป็นห่วงความรู้สึกของลูกอยู่มาก ไม่รู้ว่าที่เห็นยิ้มแย้มสดใสข้างในมันสดใสจริงๆ หรือเปล่า
เธอจะไม่มีวันยอมแพ้ในวันที่โชคชะตาเล่นตลกกับชีวิตเธอเด็ดขาด!
- ผู้เขียน
