Chapter 17 จูบตอนไม่เมา หวานเป็นบ้า
ทันทีแม่บ้านเดินออกไปและประตูถูกปิดลง หัวใจของหญิงสาวหลบวูบลงไปกองที่ตาตุ่ม ความรู้สึกโล่งอกเมื่อครู่เหมือนคลื่นที่ถูกซัดกลับมาอีกครั้ง ดวงตาคมกริบที่จ้องหน้าไม่วางตาทำให้รับรู้ว่าไม่มีทางหนีรอดแน่
ปราบย่างสามขุมเข้ามาหา แววตาของเขาบอกได้ถึงความโกรธ ขณะที่แป้งฝุ่นผวาหนี ถอยร่นออกไปทีละก้าวๆ
“ทำแผลก่อนนะคะ” หญิงสาวบอกด้วยเสียงสั่นเครือ แววตาแสดงความหวาดกลัวเขาอยากเห็นได้ชัด
ปราบใช้นิ้วเชยคางของเธอขึ้น มองเห็นดวงตาไหวระริกของเธอเขายิ่งอยากแกล้ง เพิ่มความเป็นซาตานร้ายในตัวเองมากขึ้น
“อย่าคิดจะลองดีกับฉันอีก”
“รู้แล้วค่ะ คราวหน้าจะไม่ทำอีกแล้ว” หญิงสาวเสียงสั่น
ปราบแอบหลบยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจกับผลงานของตัวเอง เขาอยากเลี้ยงให้ลูกแมวตัวนี้เชื่องๆ ขี้อ้อน มากกว่าขู่ฟ่อตลอดเวลา
เขาย่อตัวลงนั่งบนเก้าอี้ “รีบทำแผลสิ เดี๋ยวเลือดฉันก็ออกหมดตัวหรอก”
แป้งฝ
