ผมมองดูคนตัวเล็กที่ยืนโพสท่าได้ไม่ต่างจากมืออาชีพ วีเนลเรียนรู้ได้เร็วไม่ว่าจะสั่งให้เธอทำท่าทางยังไงคนตัวเล็กก็ทำออกมาได้ดีเลยทีเดียว
"วีเนลแม่งโคตรเก่งเลยว่ะ ยังกับมืออาชีพ" ไอ้ตะวันเอ่ยชมผมสองคนมันนั่งมองคนตัวเล็กที่ยิ้มกว้างออกมาได้สดใสน่ารัก
"หึ แน่อยู่แล้ว"
"ไม่ค่อยเลยนะมึง" มันหันกลับมามองผมอย่างเอือมๆเมื่อผมเห็นด้วยกับความคิดของมัน
"แล้วไง" ผมไหวไหล่อย่างไม่แคร์ ยังไงวีเนลก็ดีที่สุดสำหรับผมอยู่ดี
"ใครกันที่มาถ่ายแบบแทนฉัน!" เสียงที่ดังโหวกแหวกออกมาจากประตูทำให้พวกผมพากันหันกลับไปมองยังตัวต้นเหตุ
"เข้าไม่ได้นะคะ เรากำลังทำงานกันอยู่"
"ฉันจะมาดูหนังหน้าว่าอีตัวหน้าไหนกล้ามาแย่งงานฉัน" เสียงแหลมดังแทรกเข้ามาพร้อมกับเจ้าของเสียงที่เดินเข้ามาด้วยสีหน้าบูดบึ้ง
"อะไรกันวะ" ไอ้ตะวันสถบออกมาเล็กน้อยเมื่อมีหญิงสาวที่ดูจะโกรธเคืองอะไรสักอย่างมาโวยวายอยู่ที่สตูของมัน
คนภายในสตูต่างพาก
