ปราบรักเลขาตัวแสบ

คืนสุดท้าย(ตอนต้น)นายมันบ้า

ร่างใหญ่รั้งสะโพกน้อยๆ ไว้เพื่อหลั่งรินออกมาจนหมด สีหน้าของเขาที่กำลังเชิดหน้าสูดปากครางช่างดูเร้าอารมณ์คนตัวเล็กอย่างหนักหน่วง เธอยังกระตุกตอดเขาอยู่ทั้งอย่างนั้น

“คุณสุดยอดมากตั้งโอ๋” เขาชมจริงไม่ได้แสดงแต่อย่างใด ทางรักของเธอมันคับแคบจนเขาติดใจ แถมท่าทางไร้เดียงสาของเธอนั่นก็ชวนลุ่มหลง

“บ้า” เธอพูดแค่นั้นแล้วก็หลบสายตาคมกริบของเขาที่จ้องมองมา เธอเอียงอายจนหน้าแดงจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี

“ไม่ต้องเขินครับ เพราะเราต้องทำแบบนี้กันอีกบ่อยๆ” เขาพูดแล้วหอมมาที่แก้มแดงระเรื่อฟอดใหญ่

เธอเขินจนมุดหน้าหนีไปซุกที่หมอน น่ารักจัง

.

.

ถ้าเช่นนั้นทางเราจะส่งสัญญาไปให้เซนต์ภายใน 1 อาทิตย์นี้นะคะ

ท่าทีเรียบเฉยกับใบหน้าเชิดๆ และการคุยงานแบบมืออาชีพ ไม่ว่าใครก็ต้องหลงใหลในความเก่งและสวยของเธอ ผมจ้องมองเธอด้วยสายตาคมกริบราวกับว่าจะฟาดฟันลงไป ใบหน้าหยิ่งยโสเริ่มมีทีท่าเปลี่ยนแปลงเมื่อเจอกับสายตากรุ้มกริ่มยิ้มย่องของผม

“วันนี้วันสุดท้ายแล้ว ฉันขอพักนะคะ”

เธอเอ่ยนิ่งๆ และท่าทางเหนื่อยล้าของเธอแสดงออกมาได้ชัดเจนผ่านใบหน้านั่น เมื่อคืนเธอแทบไม่ได้นอนเพราะผมคึกมากๆ แล้วไหนจะงานที่เธอรับผิดชอบอีก ผมจึงต้องยินยอมให้เธอไปพักโดยที่จะไม่ไปรบกวนเธอ

“ได้ครับ คุณไปพักได้เลยตั้งโอ๋ เราบินกลับกันพรุ่งนี้เช้าคุณพักผ่อนให้เต็มที่นะครับ” ผมยิ้มให้เธอนิดหน่อยแล้วพูดขึ้นมา

“บอส คุณอย่าเรียกชื่อเล่นฉันแบบนี้สิคะ มัน…” เธอเอียงอายนิดหน่อยแล้วหลบตาผม

“ต่อไปผมจะเรียกแบบนี้ คุณเป็นของผมแล้ว เพราะฉะนั้นทำใจไว้ซะ” ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่เธอแล้วเอื้อมมือไปลูบไล้บริเวณแก้มนวลของเธอ

“บ้า ใครเป็นของคุณ” เธอตอบกลับมาแบบนั้นด้วยท่าทีเอียงอาย

“ให้ผมสาธิตมั้ยละ ว่าใครเป็นของผม และเป็นของผมได้ยังไง” ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนเธอต้องยกแฟ้มเอกสารขึ้นมาบัง

“บ้า ทะลึ่ง” เธอพูดแค่นั้นแล้วสะบัดตูดหนีไปเลย น่ารักชิบ

.

.

พระเจ้า ไอ้บอสงี่เง่านั่น ไอ้หมอนั่นกำลังปั่นหัวฉันแล้วทำให้ฉันเล่นตามเกมของเขา แต่ว่านะตั้งโอ๋เธอก็กำลังเล่นตามเกมของเขาอยู่จริงๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าไอ้คนเย็นชาตายด้านแบบนี้จะกำลังควบคุมฉันอยู่

แถมลีลารักยังเก่งเกินต้าน เฮ้ยยย ไม่ได้ดิไอ้โอ๋ แกจะมาคล้อยตามไม่ได้นะ

เมื่อเทพธิดากับซาตานในใจของฉันตีกันเสร็จ ฉันก็ปลดเปลื้องอาภรณ์ของตัวเอง แล้วลงไปแช่น้ำในอ่างอาบน้ำที่ถูกตีฟองรอไว้

อ่าาา ฟิน∼ ฉันเอนกายนอนอย่างผ่อนคลายแล้วคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาเมื่อคืน พวกเราจะเป็นยังไงกันต่อไปนะ

ผู้ชายคนนั้นเหมือนกำลังสนุกที่ได้แกล้งและปั่นหัวฉัน ยิ่งฉันทำหน้าตาอ้อนวอนเท่าไหร่เขายิ่งกระหยิ่มยิ้มย่อง เขาแค่อยากเอาคืนฉันหรือเปล่า ฉันได้แต่ครุ่นคิดแล้วก็ถอนหายใจ

แล้วอาการใจเต้นตึกตักที่หายสาบสูญไปจากชีวิตของฉันมันก็เริ่มกลับมามีบทบาทกับชีวิตฉันแล้วละสิ ให้ตายเถอะฉันไม่อยากจะยอมรับเลย ถ้าเกิดว่าความตายด้านฉันหายไปแล้ว ฉันลองออกไปเปิดโลกกว้างแล้วใจเต้นกับคนอื่นที่ไม่ใช่หมอนี่บ้างดีมั้ยนะ

กู๊ด ไอเดียมากตั้งโอ๋

21.00 น.

ฉันเดินย่างเข้ามาที่บาร์แห่งหนึ่งที่วันก่อนฉันได้มาใช้บริการ สายตากวาดมองหาบาร์เทนเดอร์ที่ชื่อแดเนียล ฉันจะลองดูว่าหมอนี่จะทำให้ใจฉันเต้นตึกตักได้มั้ย เมื่อฉันมองเห็นเขาก็ปรี่เข้าไปหา ฉันนั่งลงเบาๆ ต่อหน้าเขาแล้วกำลังจะอ้าปากสั่ง

“Gin Bombay” ใช่มั้ยครับ เขาพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์

“คุณจำได้ด้วยหรอคะ” ฉันถามกลับไปด้วยความสงสัย

“จำได้สิครับ คุณสวยขนาดนี้ไม่ว่าใครก็ต้องจำได้” เขาพูดพลางรินเหล้าแล้วเสิร์ฟมาให้ฉัน

ตึกตัก ตึกตัก

เฮ้ยยย ใจเต้นเฉย ไอ้ตั้งโอ๋ นี่มันไม่ปกติแล้วไม่ปกติสักนิด

“คุณจ้องผมแบบนั้นผมรู้สึกเขินนะครับ” ฉันเผลอจ้องเขาเพราะสมองกำลังทบทวนสิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้นในตัวฉัน

“ขะ ขอโทษค่ะ” ฉันเริ่มหลบตาเอียงอาย ท่าทีหยิ่งยโสก็ปั้นออกมาไม่ทันแก้มกำลังแดงระเรื่อ บ้าชิบจะมาดดนตกแบบนี้ไม่ได้นะ

“บอสของคุณไม่มาด้วยหรอครับวันนี้” เขาพูดพลางรินแก้วที่ 2 ให้ฉัน

“ไม่ค่ะ จบงานแล้วต่างคนต่างพักผ่อน พรุ่งนี้ฉันจะบินกลับ เพราะงั้น…” ฉันช้อนสายตามองผู้ชายร่างใหญ่ที่มีดวงตาคมกริบดุจน้ำแข็งแล้วยกแก้วที่สองขึ้นกระดกจนหมด

“ผมเลิกงานตี 1 ครับถ้าคุณคิดว่ารอไหว…” พระเจ้าเขายิ้มร้ายกลับมาแต่ใบหน้าหล่อเหลานี้ทำเอาฉันเคลิ้มหนัก

“งั้น ฉันพักอยู่ที่…” ฉันกำลังจะอ้าปากบอกเขาแต่ก็ถูกมือใหญ่ดึงรั้งตัวขึ้นก่อน เขากระชากแขนฉันแรงมากจนฉันเซ

“ไหนบอกว่าจะพักผ่อน ออกมาแรดแบบนี้นะหรอพักผ่อน” คำพูดคำจาก้าวร้าวไม่สมเป็นเขาสักนิดแล้วทำไมต้องหัวเสียด้วยนะ

“บอส มาได้ไง แล้ว…” ฉันพูดยังไม่ทันจบเขาก็วางเงินค่าเหล้าไว้ที่บาร์แล้วกระชากแขนฉันออกมาแรงๆ

“นี่ ฉันเจ็บนะ ปล่อย คุณโมโหอะไรเนี่ย” ฉันพยายามดิ้นให้หลุดจากมือของเขาให้ตายเถอะเขาแรงเยอะชะมัด

“ผมอุตส่าห์ให้คุณพักและไม่ไปกวนใจ ที่ไหนได้อยากออกมาร่านผู้ชายก็ไม่บอก นี่ถ้าอยากได้ขนาดนั้นผมทำให้ได้ตอนนี้เลยนะ” พระเจ้าคำพูดคำจานั่นไม่อยากเชื่อว่าจะหลุดออกมาจากปากเขา ใจร้ายเกินไปแล้วนี่มันเรื่องส่วนตัวของฉันมั้ย

เพี๊ยะ ฝ่ามือเข้าไปประทับอยู่บนใบหน้าของคนตัวใหญ่จนเป็นรอยแดง

“คุณไม่มีสิทธิ์พูดจาร้ายกาจกับฉันแบบนี้นะคะ แล้วนี่ก็เรื่องส่วนตัวของฉัน คุณไม่ควรก้าวก่าย” ฉันพยายามทำท่าทีใจเย็นถ้าไม่อย่างนั้นคงได้ทะเลาะกันใหญ่โตแน่ๆ หมอนี่เหมือนเด็กเลย

หึ เขาปล่อยแขนฉันแล้วแค่นขำออกมาจากลำคอ

มือหนักใช้ได้นี่ จะคอยดูซิว่าคืนนี้เธอจะทำยังไงตั้งโอ๋ ผมจะเอาคุณจนคุณต้องร้องขอชีวิตเลย เขายิ้มเย้ยหยันฉัน

“นี่…” ฉันแผดเสียงเกรี้ยวกราดใส่หน้าเขา

“กลับกับผมเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่กลับผมจะจับคุณทำเมียกลางถนนนี่แหละ”

เขาพูดแค่นั้นแล้วลากแขนฉันขึ้นแท็กซี่กลับโรงแรม

เกิดอะไรขึ้นกับหมอนี่นะ ทั้งที่เป็นคนสุภาพและใจเย็นขนาดนั้นแท้ๆ

ท่าทีเกรี้ยวกราดจนฉันกลัวจนตัวสั่น

.

.

.