บทที่ 29 ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ

1601 คำ

"ไหนคุณบอกจะนอนไงค่ะ" หญิงสาวพูดเสียงเบาภายใต้วงแขนของชายหนุ่มร่างหนา "หลายวันแล้วนะ" ปฐพีก้มลงมากระซิบพูดใกล้ๆ กับใบหูของหญิงสาว ก่อนจะย้ายจมูกมาฝังลงเบาๆ บนพวงแก้มเนียน ที่ตอนนี้ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ "คะ?" "ขอก่อนแล้วกัน" พอสิ้นประโยคคำพูด เขาก็เลื่อนใบหน้าลงไปที่ซอกคอแล้วซุกไซ้พรมจูบไปทั่ว "เอ่ออ.." รุ่งฤดีพยายามเบนตัวลบ เพราะกลัวว่าเขาจะทิ้งรอยช้ำไว้ตามผิวของเธออีก "ทำไม" ปฐพีถามอย่างไม่สบอารมณ์ เพราะดูเหมือนเธอจะไม่เต็มใจให้เขาทำแบบนี้เท่าไร "เปล่าค่ะฉันกลัวคุณทำมันเป็นรอยอีก ฉันไม่ได้เอาครีมรองพื้นมาด้วย" "หึ!! ไม่ทำให้เป็นรอยหรอก" พอได้ยินคำตอบของเธอก็ทำเอาปฐพีหลุดหัวเราะออกมา จากนั้นเขาก็ก้มลงซุกไซ้ใหม่อีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้เขาอ่อนโยนและทะนุถนอมเธอมาก มากในแบบที่ไม่เคยทำกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน เธอคือคนแรกและจะเป็นแค่คนเดียว "เจ็บไหม" หลังจากกระแทกไปได้สักพัก เขาก็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม