“ขอบคุณที่สิตาส่งตัวป่วนกวนประสาทอย่างฉันมาเจอกับคุณเหรอคะ?”
“ไม่ได้ป่วนตัวอย่างเดียวนี่ครับ ป่วนจนหัวใจผมกระเจิงด้วย” ปัทม์กล่าวเสริม กันจิราทำให้ฤาษีในตัวเขาเลิกจำศีล กลายเป็นคนธรรมดาเดินดินที่มีกิเลสเหมือนคนทั่วไป
กันจิราย่นปลายจมูกให้ เธอขยับเดินไปหาที่นั่ง เมื่อคงต้องปรับความเข้าใจกันหลายอย่าง
เกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่อิลั่กอิเหลือครั้งนี้...
“ฉันขอยังไม่ตอบได้ไหมคะ” กันจิราเปรยหลังทิ้งตัวนั่งบนโซฟาริมระเบียง
เธอไม่ได้เล่นตัว แต่อยากเปิดโอกาสให้ปัทม์ได้คิดทบทวน ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีอะไรเลย เธอมีแค่หัวใจรัก กับความจนข้นแค้น
“ผมถือว่าเธอตกลงแล้วนะกระรอก” ปัทม์ตีขลุม เขาไหวไหล่เมื่อหญิงสาวหันมามองตาขุ่น ปัทม์ยืนอิงสะโพกกับราวระเบียง เขามองตรงไปข้างหน้า แม้จะมืดมิด แต่ปัทม์รู้ดี พื้นดินเบื้องหน้ามีอะไรบ้าง เมื่อมันคือแผ่นดินทองที่เขาพลิกฟื้นมากับมือ ปัทม์โตพอที่จะตัดสินใจเองโดยไม่ต้อง
