6 สิ้นเสียงของเสี่ยป้อง บอดี้การ์ดของเขาก็ลากร่างอวบอิ่มในชุดเดรสเกาะอกสีแดงไปที่สวนตามคำสั่งของผู้เป็นนายทันที “ปล่อยฉัน! อ๊ะ! ปล่อยฉันนะ!!” ไอโฟนพยายามดิ้นรนสุดชีวิต เริ่มหวาดกลัวแล้วกับสิ่งที่เสี่ยป้องสั่งให้ลูกน้องเขาทำ ไม่รู้ว่าเธอไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจเขาถึงได้ทำแบบนี้ หรือว่าเขาแค่อยากจะเล่นพิเรนทร์เท่านั้น?! “ทำไมเสี่ยทำแบบนี้คะ? ให้พวกมันจับหนูทำไม” เธอถามเสียงสั่นอย่างรู้สึกหวาดกลัว ตอนนี้พวกมันลากเธอมาที่สวนดอกไม้หลังคฤหาสน์ที่มีเพียงแค่แคร่ไม้เก่าๆ วางอยู่ ขัดกับทรรศนีย์ภาพในคฤหาสน์หลังนี้อย่างสิ้นเชิง “หึ...ยังจะถามกูอีกนะอีร่าน ไปแอบเอากับตัวผู้มาตั้งหลายรอบอย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ!” เสี่ยป้องชี้หน้าด่าเธอย่างโมโห เขารู้เรื่องที่เด็กสาวแอบไปกินกับผู้ชายข้างนอกมาสักพักแล้ว แต่เพราะยังไม่ว่างเลยปล่อยผ่านไป แต่ตอนนี้เขาเคลียร์งานทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว ได้เวลาที่จะลงโทษอีร่า