ตอนที่ 4 สาวใช้
781 คำ
น้ำเสียงขณะเล่าถึงครอบครัวดูเศร้าเสียจนคุณหญิงนึกสงสาร เด็กสาวตัวเล็ก ๆ ต้องใช้ชีวิตตามลำพังคงไม่ใช่เรื่องง่ายเท่าไรนัก หากเป็นท่านก็คงรู้สึกน้อยใจบิดาของต้นเองไม่ต่างกัน
“หนูก็เป็นลูกป้าอีกคนนะ ต่อให้แผนจะล้มเหลวป้าก็รักหนูเหมือนเดิมนะ”
คุณหญิงรั้งร่างนั้นมากอดด้วยความสงสาร และให้คำสัญญากับตนเองแล้วว่าต่อให้ตาคีจะไม่สนใจเด็กสาวหล่อนก็ยังจะรักและเอ็นดูหล่อนอยู่แบบนี้เสมอ
“ขอบคุณนะคะ หนูจะทำให้สำเร็จนายหัวต้องแต่งงานกับหนูค่ะ คุณป้าไม่ต้องห่วง”
หล่อนพูดออกมาด้วยแววตาตั้งใจและจะไม่มีทางยอมแพ้เด็ดขาด เพื่อความรักและได้คุณป้าน่ารักคนนี้มาเป็นแม่หล่อนจะทำให้ได้
“น่ารักที่สุด ไปเตรียมตัวแล้วก็นอนพักเถอะ อะนี่ดื่มนมก่อนนอนซะ แล้วไปนอนนะลูกสะใภ้ คิก ๆ”
มือของคุณหญิงศิริภาลูบบนศีรษะของเด็กสาวแล้วยื่นนมให้ รมิดามักจะมานอนเป็นเพื่อนหล่อนเสมอเวลาที่หล่อนนั้นเหงา จึงไม่แปลกที่คุณหญิงจะจัดห้องอีกห้องไว้ให้เด็กสาวโดยเฉพาะและคนใช้ต่างก็รู้ดีว่าเด็กสาวคนนี้แหละที่จะมาเป็นลูกสะใภ้บ้านนี้ เพราะคุณหญิงนั้นป่าวประกาศไปทั่ว
“โอเคค่ะ ฝันดีนะคะคุณป้า” รมิดายิ้มหวานแล้วบอกฝันดีคุณป้าคนสวยของหล่อนแล้วเดินขึ้นมานอนที่ห้อง
ไม่คิดเลยว่าจะมีคนเอ็นดูหล่อนมากถึงเพียงนี้ รมิดาจะไม่มีวันทำให้คุณป้าผิดหวังอย่างเด็ดขาด ยังไงนายหัวจอมเถื่อนคีรีก็ต้องเป็นผัวหนูหลินคนนี้แน่นอน
รมิดาเมื่อมาถึงบ้านของนายหัวก็จัดการทำอาหารต่าง ๆ มากมาย แต่ด้วยความเพลียจากการเดินทางจึงเผลอหลับไปบนโซฟาก่อนจะต้องสะดุ้งตกใจกับเสียงตะคอกดังลั่นไปจนทั่วทั้งห้องรับแขก
“เธอเป็นใคร!! เข้ามาที่นี่ได้ยังไง ห๊ะ!!!” เสียงดังลั่นดังแว่วเข้ามาในหูของคนที่กำลังนอนหลับพักผ่อน
นายหัวคีรีตะคอกอย่างโมโหที่มีใครก็ไม่รู้มานอนหลับในบ้านของตนเอง รอยงัดแงะก็ไม่มี
“ว้าย!! เอ่อ หนูเป็นคนใช้ที่คุณนายศิริภาส่งมาค่ะ”
เสียงน่ารักตอบคนตรงหน้าตามที่ได้ซักซ้อมกับคุณหญิง ศิริภาเอาไว้แบบไม่ผิดเพี้ยน
“คนใช้ เธอเนี่ยนะอย่ามาโกหก แม่คิดอะไรอยู่เนี่ย” คนใช้บ้าอะไรสวยขนาดนี้
นายหัวมองคนใช้หมาด ๆ อย่างคาดคะเนมองอย่างไรก็ไม่น่าใช่ หน้าตาเซ็กซี่ อกตู้ม สะโพกผายกลมกลึง มีทุกอย่างที่ผู้ชายอยากให้มี นี่เหรอคนใช้
คุณหญิงคงคิดอะไรพิเรนทร์อีกแล้วแน่ ๆ นี่หมดคนจะเอามาเป็นเมียเขาจนต้องใช้มุกคนใช้เลยหรือ
“ก็หนูเป็นคนใช้จริง ๆ นี่คะ อาจจะแตกต่างหน่อยก็ตรงที่หนูสวย นายหัวคิดแบบเดียวกันใช่ไหมคะ” คนมั่นใจในตัวเองตอบนายหัวคีรีที่จ้องหล่อนแบบจับผิด หล่อนสวยแล้วแปลกตรงไหน ทุกอาชีพล้วนมีคนสวยคนน่ารักหลงอยู่ด้วยทั้งนั้น
“เหอะ หลงตัวเอง แต่จะอะไรก็ช่างเถอะไม่ว่าจะคนใช้จริงหรือไม่จริงฉันไม่สน แค่อย่ามาวุ่นวายกับฉันก็พอ”
นายหัวพูดกับเด็กสาวตรงหน้าอย่างไม่สนใจอะไรนัก แม่เขาก็แบบนี้ชอบหาเมียให้เขาไปทั่วแต่เขาไม่สนใจหรอก นานไปแม่เขาก็เลิกและหาวิธีใหม่ส่งคนใหม่มาเอง
“หนูเป็นคนใช้จะไปยุ่งอะไรนายหัวล่ะคะ เอ่อ ว่าแต่จะให้หนูพักห้องไหนคะ”
รมิดาถามออกไปอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ดูท่างานนี้จะยาก เสียแล้วเพราะนายหัวดูจะรู้ทันคุณหญิงศิริภาไปเสียหมด
“ที่นี่มีแค่สองห้อง เธอนอนข้างล่างแล้วกัน อ่อ แล้วห้ามขึ้นไปวุ่นวายห้องนอนชั้นบนของฉันเด็ดขาด” เสียงดุสั่งสาวใช้แล้วทำท่าจะหมุนตัวหนี ทว่าเสียงหวานใสก็เรียกเอาไว้เสียก่อน
“ค่ะ หนูเตรียมอาหารไว้ให้แล้วนะคะอยู่ที่โต๊ะ นายหัวทานได้เลยค่ะ” เสียงใสน่ารักบอกนายหัวคีรีแล้วเดินจากไป เธอใช้เวลาเตรียมมันอยู่นาน อาหารทุกอย่างล้วนมีแต่ของที่ชายหนุ่มชอบทั้งนั้น
“อืม” เสียงตอบรับสั้น ๆ อย่างไม่สนใจดังขึ้น
- ผู้เขียน
