หลังจากพักได้อีกวัน แม้ตรงหน้าท้องที่โดนต่อยยังมีอาการเจ็บ แต่ก็ไม่มากเท่าเมื่อวานแล้ว ศิศิราจึงตัดสินใจจะกลับไปที่ห้องพักเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
พูดถึงบ้านหลังที่เธอยืนอยู่นี้...เจ้าของบ้านไม่ได้กลับมาอีกหลังจากพาเธอมาที่นี่ เธอไม่เห็นเขาเลย และเธอก็ไม่ได้นอนห้องนอนเขา แต่เป็นห้องนอนอีกห้องที่อยู่ตรงกันข้าม
หญิงสาวลุกจากเตียงพลางมองรอบ ๆ คิดจะเก็บหัอง จัดที่นอนให้เรียบร้อย แล้วจะกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่หอพักพนักงาน แต่...ยามนั้นสุรีย์แม่บ้านที่รับผิดชอบบ้านพักคุณเทียมได้เปิดประตูเข้ามาเห็นเธอกำลังจัดที่นอน อีกฝ่ายก็ปราดเข้ามาดึงมือหญิงสาวออกทันที
"น้ำค้าง ...จะทำอะไรน่ะ!"
"พี่รีย์เดี๋ยวน้ำค้างทำเองค่ะ" เธอว่าเพราะเกรงใจ และงานนี่ก็เป็นงานที่ตนเองทำจนชิน แต่...
"จะบ้าหรือไง!" อีกฝ่ายตำหนิ "มันไม่ใช่หน้าที่ของน้ำค้างอีกแล้ว เราไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้แล้วไม่รู้หรือ"
"แต่ว่า..."
