วาเลเรียจึงกลับไปที่รังเลควิว บ้านเงียบมากและวิลเลียมไม่อยู่บ้าน
เธอเข้าไปในห้องนอนด้วยความรู้สึกผสมและเริ่มเก็บเสื้อผ้าของเธอ ตู้เสื้อผ้าเต็มไปด้วยเสื้อผ้าของทั้งคู่ เนื่องจากไม่ได้แยกเสื้อผ้าออกจากกัน เธอหยิบเสื้อผ้าของเธอออกมาแล้วโยนลงบนเตียง จากนั้นเธอก็พบกระเป๋าเดินทางและวางไว้ข้างใน
เสียงมาจากข้างนอก วาเลเรียเงยหน้าขึ้นและเห็นวิลเลียมอยู่ที่ประตู
เขาหายใจหอบเล็กน้อยและเขาต้องกลับบ้านแล้ว เมื่อเห็นวาเลเรียกำลังจัดเสื้อผ้าของเธอ เขาหยุดที่ประตูและถามว่า “คุณเก็บเสื้อผ้าทำไม?”
"ฉันย้าย!" วาเลเรียพูดอย่างตรงไปตรงมา
“ทำไมถึงอยากย้ายล่ะ”
“ไม่รู้ทำไม?”
"คุณบอกว่าคุณจะไม่ทิ้งฉัน! คุณกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้?" ใบหน้าของวิลเลียมมืดลง
“คุณบอกว่าคุณจะไม่โกหกฉัน แต่คุณทำอะไร” วาเลเรียถาม
"นั่นก็เพราะว่า..."
“ก็ไม่เป็นไรแล้ว เลิกกันอย่างสงบแล้วเราจะแยกย้ายกันไป แค่แกล้
