ในยุคสมัยที่เนี่ยหยวนซูมาอยู่ในร่างนี้ แคว้นเฉิงโจวติดต่อกับต่างชาติทั้งทางน้ำ ทางบก เรียกได้ว่าเมืองหลวงเป่ยตูในช่วงเวลานั้นมีผู้คนหลากหลายสัญชาติ แม้จะสื่อสารต่างภาษากัน ทว่าพอจะรู้ความหมายได้มิยาก อีกทั้งมีล่ามคอยแปลภาษาด้วย บางคนในเมืองหลวงพูด อ่านและเขียนภาษาชาติอื่นได้ด้วย เนื่องจากยุคสมัยดังกล่าวมีสำนักศึกษาที่ก้าวหน้า พร้อมหมอสอนศาสนาที่เข้ามาตั้งหอการแพทย์พร้อมสอนภาษาและเผยแผ่ความเชื่อของตน
เหนืออื่นใด สิ่งที่ทุกคนต้องการคือทองคำที่ใช้เป็นการตกลงแลกเปลี่ยนสินค้า มากกว่าเงินของสกุลใดสกุลหนึ่ง
เนี่ยหยวนซูได้เห็นทั้งชาวเผ่าจากพื้นที่สูง คนเถื่อนจากดินแดนทะเลทราย
พวกผมทอง ตาน้ำข้าว กลุ่มคนที่มาจากแดนอาทิตย์อุทัยซึ่งมีหน่วยอารักขาเป็นนินจา คนค้าขายโสม รวมถึงชาวสยาม นางย่อมตื่นเต้นและคิดว่าชีวิตที่สองนี้ได้เกิดใหม่ช่างคุ้มค่า ซึ่งถูกต้องแล้วที่นางได้เป็นลูกสาวเจ้าบ้านเนี่ย และนางจะใช
