“อืม…หวานที่สุด” จอมตะกละงึมงำด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะอ้าปากดูดดื่มนวลเนื้อหวานล้ำฉ่ำเยิ้มเสียงดังจ๊วบๆ พร้อมกับส่งนิ้วเข้าไปทำรักซ้ำๆ ย้ำๆ
“อูยยยย…คุณเบอนันเดส”
สาวเจ้าครางระงมราวกับจะขาดใจ ขณะดีดเด้งสะโพกอวบอั๋นเข้าใส่ ลมหายใจร้อนผ่าวระบายออกมาเป็นห้วงๆ ด้วยความทรมานที่แล่นพล่านจนไม่สามารถอยู่เฉยได้
“ว่าไงยาหยี ถ้าเธออยากได้…ก็อ้อนวอนฉันสิ” เบอนันเดสยกยิ้มตรงมุมปาก ในเมื่ออยากพยศดื้อด้านดีนัก เขาก็จะลวงล่อเธอด้วยไฟพิศวาสจนยอมศิโรราบ
ตอนนี้เบอนันเดสไม่มีกะจิตกะใจที่จะต่อปากต่อคำกับเธออีกต่อไปแล้ว สิ่งที่เขาปรารถนามีเพียงกลืนกินแม่สาวจอมพยศทั้งตัวไม่ให้เหลือหลอ กระหน่ำโจนจ้วงเข้าไปในความรัดรึงให้สาสม รีดเค้นเอาความหวานทุกหยาดหยดจนเธอกลายเป็นขี้ผึ้งลนไฟ ทำให้เธออ่อนระทวยด้วยฤทธิ์พิศวาสจนไม่มีเรี่ยวแรงหนีเขาไปไหนได้อีก เธอจะต้องสยบต่อเขาทั้งกายและใจ จนยอมหมอบราบคาบแก้ว
“ไม่มีวัน! ฉัน
