ปรารถนา ที่ 12
เผลอแสดงสันดาน
ช่างแตกต่างเหลือเกิน
“คุณหนูกงข้านำน้ำล้างหน้ามาให้เจ้าค่ะ”
สาวใช้ประจำเรือนทางปีกตะวันตกเดินเข้ามาพร้อมกับอ่างไม้ที่มีน้ำอุ่นกำลังดี เหมาะแก่การล้างใบหน้าเพื่อเรียกความสดชื่นในยามเช้า
ปั้ง!
หีบใบเล็กๆ บนโต๊ะถูกเขวี้ยงลงบนพื้นสุดแรงจนสาวใช้ถึงกับสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ เพราะหีบเฉียดปลายเท้าของนางไปไม่ถึงหนึ่งฝ่ามือ
“นะ...น้ำล้างหน้าเจ้าค่ะคุณหนูกง”
‘รุ่ยเสีย’ สาวใช้ยังพยายามใจดีสู้เสือ เดินไปวางถังไม้บนโต๊ะอย่างเบามือ แต่เด็กหญิงที่สูงพ้นเอวนางมาเพียงนิดหน่อยกลับก้าวฉับๆ แล้วเอามือจุ่มลงไปในน้ำ
“น้ำเย็นเสียยิ่งกว่าน้ำในฤดูหนาว นี่เจ้ากำลังดูหมิ่นข้างั้นเหรอนังชั้นต่ำ เจ้าจงใจที่จะรับใช้ข้าอย่างขอไปที จงใจทำราวกับข้าเป็นเพียงฝุ่นผงจึงได้เดินเข้ามาในห้องของข้าโดยไม่เคาะประตู!”
กงลี่อินแผดเสียงอย่างเอาแต่ใจ ยิ่งเห็นอีกฝ่ายกำลังเงยหน้ามองตนด้วยความตกใจ ก
