ปรารถนา ที่ 8
มารดาข้าหาใช่หญิงโง่งม
เก็บน้ำขุ่นไว้ในใจ
“ชื่อเอ๋อร์!”
ประมุขหลี่อุ้มเยว่ชื่อกลับมายังเรือนนอนด้วยใบหน้าซีดเผือด ร้อนใจเป็นห่วงบุตรสาวจนถึงกับกดข่มฟันกรอด นึกโกรธตนเองที่ยอมให้เยว่ชื่อไปพบลี่อิน ทั้งที่ร่างกายนางยังอ่อนแอ ควรจะต้องนอนพักผ่อนอย่างน้อยๆ สักสองสามวัน
/อย่าเป็นอะไรไปนะลูกพ่อ/
ในขณะที่ฮูหยินหลี่ทราบข่าวว่าบุตรสาวล้มป่วยไปอีกครานางก็ถึงกับรีบสืบเท้ามาดูอาการบุตรสาวด้วยความเป็นห่วง ใบหน้างดงามแม้จะเริ่มมีอายุมากแล้วฉายชัดว่ากำลังไม่พอใจ ตวัดหางตามองสามีอย่างตำหนิอยู่ในที
“ท่านพี่! เกิดอะไรขึ้นเจ้าค่ะ เหตุใดชื่อเอ๋อร์จึงเป็นลมล้มพับไปอีกเช่นนี้ เมื่อครึ่งชั่วยามที่ผ่านมาจิงเหอเพิ่งมาแจ้งข่าวแก่ข้าว่าชื่อเอ๋อร์อาการดีขึ้นแล้ว และกำลังจะไปหาลี่อินพร้อมกับท่านพี่ แล้วเหตุใดจึง...”
ห่าวหรานคล้ายจะพูดอะไรอีกมากมาย แต่ก็เปลี่ยนใจแล้วเม้มริมฝีปากเข้าหากันสนิท รีบฉ
