อู๋ฮูหยินที่กำลังจะอ้าปากตำหนิชายหนุ่มตรงหน้าที่แต่พอได้ยินเหตุผลเกี่ยวกับความปลอดภัยของอู๋จือก็จำต้องหุบปากลง ในใจก็นึกบ่นให้บุตรสาวที่เป็นสาวเป็นนางไม่รู้จักระวังตัว ดื่มจนเมาหยำเป หากถูกคนเลวฉุดคร่าไปคงกลายเป็นโศกนาฏกรรม
ฮัวหยางดูจากสายตาของอู๋ฮูหยินก็พอจะรู้ว่าอีกฝ่ายทั้งอยากตำหนิตนและบุตรสาวเสเพล “ห้องนางอยู่ที่ใดขอรับ? ข้าส่งแล้วจะได้รีบกลับ”
คำพูดของเขาเตือนสติให้เจ้าของบ้านหญิงทราบว่า ไม่ควรปล่อยให้เขายืนอุ้มอู๋จืออยู่เช่นนี้เพราะหากมีเพื่อนบ้านผ่านมาเห็นเข้าจะกลายเป็นเรื่องซุบซิบนินทาให้บุตรสาวของนางเสียหาย
“ห้องของจือจืออยู่ใกล้ๆ นี่เอง นางนอนกับเสี่ยวเหอตี้เจ้าค่ะ” มารดาของ อู๋จือรีบเดินนำหน้าไปยังประตูเรือน
ฮัวหยางวางมือปราบหญิงลงบนเตียง หันไปด้านข้างมีเตียงเล็กอีกอันตั้งอยู่ เด็กชายวัยรุ่นผู้หนึ่งกำลังนอนหลับ อู๋ฮูหยินเห็นสายตาของคุณชายฮัวก็รีบอธิบาย
“นั่นเสี่ยวเหอตี้
