ยามเหม่า
แสงสีทองเริ่มลามเลียอยู่ตรงขอบฟ้าเวลาแห่งรัตติกาลกำลังสิ้นสุดรุ่งอรุณของเช้าวันใหม่ก้าวเข้ามาเยือน พร้อมเริ่มต้นชีวิตในเช้าวันใหม่อีกครั้ง ใบหน้าหล่อเหลาแนบชิดลงบนหน้าผากงามเฝ้าตะกองกอดนางเอาไว้ในอ้อมอกกว้างมาตลอดทั้งคืน
ในขณะที่เจ้าแคว้นไท่หยวนก็ไม่ต่างกันเบียดแทรกกายน้อยๆ เข้าหากายใหญ่อันแสนอบอุ่นที่แผ่ความร้อนให้นางคลายความหนาวเหน็บลงไปได้มากเลยทีเดียว
ด้วยต้าเหยี่ยนเป็นดินแดนทางตอนเหนือ จะมีอากาศหนาวเกือบตลอดทั้งปีบางส่วนของแคว้นเต็มไปด้วยภูเขาหิมะขาวโพลนและถึงแม้ส่วนที่ไม่ใช่ภูเขาหิมะก็ตามแต่อากาศนั้นก็เย็นยะเยียบหนาวจับขั้วหัวใจเป็นยิ่งนัก
ทันใดนั้นเอง
ดอกท้อสวรรค์ช่อใหญ่สีขาวแซมชมพูส่องแสงเรืองรองออกมาตลอดเวลา ถูกเจ้าโลกันตร์ค่อยๆ นำส่วนดอกมาสะกิดเบาๆที่ใบหน้าของจอมมารเพื่อปลุกให้ตื่นจากนิทราอันแสนหวาน
พรึบ!!!! เปลือกตาที่ปิดสนิทเปิดขึ้นทันใดก่อนที่ดอกท้อจะเข้ามาสะกิ
