หวง (หรือ)ห่วง50%

1860 คำ

ยาลดไข้และการได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ทำให้เฟญารินตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกดีขึ้นกว่าเมื่อวานมาก อากาศหนาวในยามเช้า แทนที่จะลุกขึ้นหญิงสาวกลับนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอีกเป็นพัก หลังจากโทรหาชญานินได้ความว่าอีกฝ่ายลงมาจากดอยแล้วตั้งแต่เช้ามืด ตอนแรกก็ว่าจะถามอะไรบางอย่าง แต่ฟังน้ำเสียงแล้วเพื่อนเหมือนกำลังรีบ เธอไม่อยากรบกวนเลยโทรไปหาณัฐรดาแทน แต่ยัยแม่ค้าขนมหวานไม่รับสาย สงสัยคงกำลังวุ่นกับออเดอร์ขนมช่วงใกล้เทศกาลปีใหม่เหมือนกัน แล้วจะทำยังไงต่อไปล่ะทีนี้ คนตัวเล็กพ่นลมหายใจเฮือกใหญ่แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงอีกครั้ง ตอนนี้ไข้ลดลงแล้ว ตัวไม่ร้อน หัวก็ไม่ปวด แต่พอเผลอคิดไปถึงเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาทีไร ทำไมถึงพาให้ ‘แก้ม’ ร้อนผ่าวขึ้นมาทุกที เฟญารินยกมือขึ้นลูบแก้มตัวเอง พลิกตัวนอนค่ำ ซุกหน้าลงกับหมอน ขาสองข้างตีขึ้นลงไปมาในอากาศ อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองให้มันรู้แล้วรู้รอด แต่จะทำอย่างนั้นก็ไม่ได้ เพราะรู้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม