“คุณเหรอที่เรียกฉันมา” เธอเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าเขาก่อนกวาดตามองไปรอบๆ ถึงเห็นเขานั่งอยู่คนเดียว ถึงคนหน้านิ่งจะตอบกลับมาอีกอย่าง แต่ก็ชวนให้คิดเป็นอื่นไปไม่ได้
“ก็ถ้าลองเรียกคุณอีกคำ ได้โดนลากเข้าไปผ่าตัดยัดสมองใหม่เดี๋ยวนี้แน่”
…โหดร้าย
ท่าทางไม่สบอารมณ์ราวจะงับหัวกันได้ของเขา แม้รู้ว่าเขาไม่คิดทำจริง แต่ก็เล่นเอาคนถูกขู่ผวาไปไม่น้อย แต่เพราะอำนาจชุดเขียวที่สวมอยู่บนร่างสูงสมส่วนไปเสียทุกอย่างของอีกฝ่าย ไม่มากไม่มายก็แค่มีอิทธิพลให้เธอแทบหาเสียงตัวเองไม่เจอ รู้สึกหัวใจเต้นแรง หน้าร้อนเห่อ แล้วก็แก้มแดงขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่
“แล้ว เอ่อ หมอสองมีธุระอะไรเหรอคะ” เฟญารินก้มหน้าก้มตาถาม ความหล่อของคนตรงหน้าทำให้เธอดูอ่อนหวานเป็นพิเศษ และถ้ามองไม่ผิดเธอเห็นเขาทำสีหน้าเหมือนไม่เชื่อหูตัวเองในตอนแรก แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรทำเพียงแค่กระตุกยิ้ม ถึงจะเป็นยิ้มร้ายๆ แต่คนแอบมองก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า แม้หน้าตา
