รักนิรันดร์(นาคาคลั่งรัก)

ทำความรู้จัก

“ที่นี้คือที่ไหนหรอพี่ธาลา”ฉันถามด้วยความอยากรู้

“ที่นี้คือเมืองนาคินธาลาลัยเจ้าค่ะ ท่านหญิง มีองคีตะนาคาเป็นผู้ปกครองและมีท่านหญิง นารินทิพย์เป็นราชินีเจ้าค่ะ สงสัยนายหญิงเพิ่งฝืนจากพิษไข้ คงจำอะไรไม่ได้

“นี้เราอยู่ในเมืองบาดาลหรอเนี้ยแสดงว่านี้ทุกคนเป็นนาคใช่ไหม อะไรหรือฉันฝัน”ฉันคิดในใจพร้อมกับตบไปที่ใบหน้าตัวเองเพื่อให้ตัวเองตื่นสักที แต่ทำยังไงก็ไม่ตื่น

“ท่านหญิงทำไมทำเยี่ยงนี้ล่ะเจ้าค่ะ”ชลายั้งมือฉันไว้ เพราะเป็นห่วง

“พาท่านหญิงไปแต่งตัวเข้าพบองค์คีตะเถอะธาลา เดียวท่านจะเคืองเอาถ้าเข้าพบช้า” ชลากล่าวบอก

พวกนางสองคนพากันแต่งโฉมผลัดหน้าให้ฉัน และสวมเครื่องแต่งกายด้วยชุดลูกไม้สีชมพู กลีบกุหลาบ พอฉันมองกระจก ใครเนี้ย สวยมาก หน้าตาที่ดูไร้ที่ติ ช่างเข้ากับชุดที่ใส่จริงๆ ยิ่งแต่งหน้า แต่งตัว ยิ่งดูจิ้มลิ้มน่ารัก น่าทนุถนอมมาก

“อ่ะ แฮ่ม”เสียงทุ้มหล่อเข้มของใครบ้างคนดังขึ้น

สองคนรับใช้ ธาลากับชลา ก้มมอบลงถึงพื้น ฉันหันไปดูจึงรู้ว่าเสี่ยงนั้นคือ ชายหนุ่มใบหน้าคมเข้ม แววตาดูมีพลังอำนาจ

“เจ้าเป็นยังไงบ้างนารินทร์ สบายดีขึ้นแล้วใช่ไหม ข้าเป็นห่วงเจ้ามากรู้ไหม เป็นเพราะไอ้คนชั่วช้าผู้นั้นมันทำ ข้าจะตามล่าตัวมันมาลงโทษให้ได้”ชายหนุ่มพูดด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์พร้อมกัดกล้าม ตอนนี้ใบหน้าเขาพร้อมจะฆ่าใครคนนั้นได้เลย

“อะไรกันเนี้ย ฉันมาอยู่ในร่างนี้ เมืองนี้ยังมีคนคิดทำร้ายอีกหรอเนี้ย”

“เดี๋ยวข้าจะพาเจ้าเดินชมเมืองของเรานะ เผื่อเจ้าจะจำอะไรขึ้นมาได้บ้าง”เขาเอ่ยบอกฉัน

“นี้คือเมืองนาคินธาลาลัย ซึ่งมีข้าสามีของเจ้าเป็นผู้ปกครอง เมืองของเราจะดูแลแม่น้ำสายหลัก คือแม่น้ำ นายา ซึ่งเป็นแหล่งน้ำใหญ่ที่สุด ซึ่งเมืองเราก็มีนาคที่อยู่ในถิ่นหลายตระกูลด้วยกัน ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นตระกูลเอราปถ พยานาคสีเขียว แต่เจ้านาริน พิเศษที่สุด เจ้าอยู่ตระกูลฉัพพยาปุตตะ นาคสีขาวซึ่งตระกูลของเจ้าจะรักษาอีกสายน้ำหนึ่ง เจ้ามีอะไรอยากถามข้าไหม เจ้าดูตั้งใจฟังข้าเล่า ทำอย่างกะเป็นเรื่องแปลกประหลาด

“ไม่มีค่ะ อุ้ย ไม่มีเจ้าค่ะ ปกติแปลงร่าง อุ้ยแปลงกายเป็นนาคด้วยไหมเจ้าค่ะ”ฉันที่ชอบเรื่องนี้อยู่แล้วเมื่อได้รู้เรื่องนาคมากขึ้น ฉันนี้อยากถามให้ลึกให้ละเอียดเลย

“นี้เจ้าลืมสิ้นแล้วหรอ นารินท์หรือเจ้าไม่ใช่นารินทร์”เขาจ้องมองฉันอย่างเอาเรื่อง

“อ้อ เปล่าค่ะฉันคงจำไม่ได้เพราะเพิ่งฟื้นจากไข้ เดี๋ยวคงจำได้เองล่ะค่ะ ฉันรู้สึกเพลียขอเข้าห้องนอนก่อนนะคะ”ฉันบ่ายเบี่ยงกลัวโดนจับได้ ถ้าถูกฆ่าให้ตายรอบสองใครจะช่วยได้เนี้ย

“ธาลา ชลา มาพาท่านหญิงไปพักผ่อน เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหมข้าขอโทษ ที่ว่าเจ้านะ เจ้าอย่าโกรธข้านะ”เข้าทำสีหน้าออดอ้อน น่ารักมากเลย ใจละลาย

“ฉัน ไม่ใช่ ข้า ไม่โกรธท่านหรอกค่ะ ข้าขอตัวก่อนนะคะ” ฉันมานอนพักที่เตียง นอนคิดว่าเกิดอะไรกันแน่ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี้ได้