หลายวันต่อมา
เนื่องจากเหตุการณ์ที่เทศกาลล่าสุนัขจิ้งจอก มีปลายหัวลูกธนูของเขาตกอยู่ในพื้นที่ซึ่งองค์ชายสามได้รับบาดเจ็บ ตัวเขาไม่ได้แสดงความเดือดร้อนใจสักนิด อีกทั้งยามนี้ฝ่ายปกครองเร่งสอบสวนเรื่องต่างๆ โดยละเอียด ทั้งมีรายชื่อหลี่สิงหยางอยู่ในนั้นด้วย แต่เขาไม่ได้สนใจ เนื่องจากยามนี้ฮ่องเต้มีประสงค์ให้เขาทำภารกิจอื่น ราวกับต้องการแยกเขาให้ห่างจากปัญหานี้
ชายหนุ่มเห็นสีหน้าภรรยาที่ซีด ทั้งดูเหมือนจมอยู่ในความทุกข์หลายส่วน ก็อยากปลอบใจสักเล็กน้อย
“ที่นี่มีกำลังทหารมากพอ และขันทีเส่า ย่อมไม่ปล่อยให้ผู้ใด มาทำร้ายเจ้าได้แน่”
“แต่หัวลูกธนูนั่น อาจเชื่อมโยงมาถึงท่าน”
“หรันซี ในการออกรบ หรือไปล่าสัตว์ ข้ายิงธนูราวกับห่าฝน ไฉนมันจะไม่ตกหล่นให้ผู้อื่นนำมากลั่นแกล้งได้ อีกอย่างพี่สามยอมเจ็บตัวถึงขั้นนี้ คงอยากใส่ร้ายข้าอย่างเต็มที่แน่นอน และถึงใครยากจะลากข้าเข้าไปมีส่วนร่วมในการลอบทำร้ายพี
