07

1354 คำ

“........นะนายฆ่าพีคหรอ!?”ฉันช็อกน้ำตาคลอเบ้าปืนพูดเสียงดังแววตาดูสะใจกับคำพูดตัวเอง พีคตายแล้ว.......... “เหมือนมันติดหนี้กูคนเดียว มึงเป็นแฟนไม่รู้เรื่องเชี้ยไรเลยรึไง!!”ทำไมทุกคนแม่งต้องคิดว่าผมเป็นคนฆ่าด้วยวะกูดูโหดร้ายขนาดนั้นเลย!? ผมไม่ฆ่ามันหรอกสงสารแต่เสือกมาตายเอง “จะบอกให้หายโง่ มันหนีมึงไปอยู่ต่างประเทศสุดท้ายคนอย่างมันก็ถูกยิงตายฝีมือคนอื่น ก็ดีกูจะได้ไม่ต้องเสียแรง หึ!!”ช็อก!นิ่งเงียบร้องไห้ ผมก็จะบอกให้เข้าใจยิ่งไปอีกจะได้ไม่ต้องมีคำถามอยู่ในหัว หึ! “ไอ้ปืนพอสัส!”เตอร์มองจอยช็อกร้องไห้เงียบๆมองปืนสายตาโกรธมาก ปืนก็เอาแต่พูดย้ำสะใจ จนเค้าเองสงสารจอย “พวกนายมันเลว!!”ฉันตวาดลั่นวิ่งออกจากห้อง ใครจะอยู่ก็อยู่แต่ฉันอยู่ไม่ได้กับคนแบบนี้!! ปัง!! “ไม่ต้องตาม ปล่อยแม่ง!!”ผมสั่งลูกน้องปล่อยไปงั้นแหละยังไงจอยก็ออกจากที่นี่ไปไม่ได้! ถ้าผมไม่อนุญาต!! “จอยสติแตกไปแล้วมั้ง มึงแม่งพู

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม