ตอนนที่17[50%]

1633 คำ

Jochou Talk : ผมมองรูปในมือถือที่มินญาส่งมาให้ รอยยิ้มที่ผมอยากเห็นกำลังผุดขึ้นมาแล้วล่ะ เย็นนี้ผมว่าจะเอารูปนี้ไม่ให้เซฟดูเพื่อมันจะมีใจทำอะไรได้บ้าง ตอนนี้ผมกำลังเดินออกจากห้องทำงานกำลังจะเข้าลิฟต์ “อ่ะรอก่อน” ผมมองคนในลิฟต์ก็ตกใจนิดหน่อย เรรันหลบสายตาผมแล้วหยิบมือถือมากดๆ วันนี้เธออยู่ในชุดรัดรูปสีขาว ผมไม่สนกดรูปมินญาดูอย่างยิ้มๆ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมเพิ่งเคยน้ำตาของเธอและท่าทีที่ยอมผมแบบนั้น ผมตกใจนะที่วันนั้นเธอก้มลงกราบผมให้ปล่อยเธอแต่ผมไม่!! ผมใจแข็งพอที่จะไม่ปล่อยเธอให้รอดพ้นไปเพราะสิ่งที่เธอทำมันมากกว่านั้นมากมายหลายเท่า แค่ที่ผมทำมันยังน้อยไปสำหรับสิ่งที่เธอทำกับมินญา ทุกคืนเธอก็จะมาสนองผมอย่างต่อเนื่องจนบางครั้งผมเลยเวลาไปเกือบเช้าทุกคืน ร่างกายเธอมันน่าฟัดไปหมด แต่ก็ได้นั้นเพราะผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรไปมากกว่าสนองความต้องการเท่านั้นและยิ่งเป็นเธอที่ทำร้ายมินญา ผมยิ่งไม่มีทางยอมเด็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม